Opis wg tradycji kapłańskiej zawiera w sobie myśl
teologiczną. Ujawnia w niej główny
zamysł Boży. Bóg stworzył istotę (człowieka) na swoje podobieństwo, które
przeznaczone jest do panowania nad Światem: "Niech panuje nad rybami morskimi,
nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami
pełzającymi po ziemi!» (Rdz 1,26). Zaraz potem hagiograf potwierdził "stworzył
mężczyznę i niewiastę" (Rdz 1,27). Zastosowana koniunkcja < i >
wskazuje, że nie ma między mężczyzną a kobietą różnicy. Razem tworzą byt
określany mianem człowieka. Nie ma więc żadnego powodu do dyskryminowania
kobiet. Jest ona również pełnoprawnym dziedzicem Boga. Nie ma żadnych
przeciwskazań, aby kobieta nie mogła być szafarzem i kapłanem Boga. Tłumaczenia
o kobiecych miesięcznych dolegliwościach i słabościach nie znajdują racji
bytu. Kiedy staniemy przed Bogiem nie
będzie znaczenia, czy się było mężczyzną, czy kobietą. Przed Bogiem stanie
człowiek. Być może różnica w płci będzie mieć znaczenie przy wyroku boskiej
sprawiedliwości i miłosierdzia, ze
względu na różne zadania.
Ważne są zadania jakie Bóg wyznaczył człowiekowi.
Panowanie nad Światem obciąża człowieka wielką odpowiedzialnością. Kto dokłada
się do niszczenia środowiska i boskich zasobów na ziemi i w kosmosie nie jest
godzien miana dziedzica Boga. Trzeba zważyć, że Bóg podporządkował cały Świat
człowiekowi. Na ufoludków nie należy liczyć. Na świecie jesteśmy sami. Cały
Świat należy do człowieka[1].
Jezus Chrystus swoją Osobą i postawą potwierdził ten
zamysł Boga. Całkowite człowieczeństwo, jego przymioty, możliwości, wielkość
pokazane zostały w Nim. Człowiek jest bytem niemal tak doskonałym[2],
że grzeszność jego jest nie na miejscu i mu nie pasuje. Człowiek powiniem być
święty już za życia , a przynajmniej powinien zmierzać do świętości. Do niej
również zachęca Jezus w swojej działalność ewangelicznej: "Bądźcież wy tedy doskonałymi, jako i Ojciec wasz,
który jest w niebiesiech, doskonały jest." (Mt 5,28).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz