Pan powiedział

          Mało kto zna historię powstania żydowskiego z lat 66-73 i bohaterską determinację Żydów. Rzymska armia pod dowództwem Tytusa Flawiusza i prokuratora Tyberiusza Juliusza Aleksandra oblegała Jerozolimę. Krwawe walki trwały do roku 70. W wyniku walk i złupieniu miasta miasto zostało zniszczone, a spora część jej mieszkańców zginęła lub została wymordowana. Zniszczone zostały też dwie świątynie. Ich zniszczenie do dziś upamiętnia żydowskie święto Tisza be-Aw. Jedną z pamiątek oblężenia Jerozolimy jest Łuk Tytusa zbudowany w Rzymie dla uczczenia zdobycia tego miasta.

          Ostatni punkt oporu znajdował się w Masadzie w twierdzy żydowskiej nad Morzem Martwym. Bronił ją Eleazar ben Jair. Twierdza została wybudowana na zlecenie  Heroda Wielkiego, była twierdzą prawie niedostępną, jedną z trzech największych żydowskich twierdz. Broniła się długo, mając duże zapasy świeżej wody i żywności. Żywność (zboże, oliwa, daktyle, wino) utrzymywała świeżość dzięki suchemu i czystemu powietrzu. Rzymianie pod wodzą namiestnika Flawiusza Silwy musieli wielokrotnie zmieniać taktykę oblężenia. Budowali wysokie rampy ziemne, aby podsuwać tarany. 1 maja 73 roku Rzymianie zdołali skruszyć mur na jednym odcinku, ale Żydzi wznieśli w wyrwie drewnianą barykadę, którą Rzymianie próbowali spalić. W osiągnięciu tego celu przeszkadzał im wiatr, jednakże, gdy zmienił kierunek, udało się Rzymianom wzniecić jej pożar.

        Kiedy barykada spaliła się i Rzymianie weszli do twierdzy okazało się, że nie jest ona przez nikogo broniona. Mieszkańcy popełnili zbiorowe samobójstwo. Do samobójstwa powstańców skłonił ich przywódca, Eleazar ben Jair. Najpierw każdy mężczyzna zabił swoją żonę i dzieci, a następnie wylosowano spośród nich dziesięciu, którzy zabili pozostałych mężczyzn. Z tych dziesięciu wyznaczono jednego, który zabił dziewięciu mężczyzn, a na końcu sam popełnił samobójstwo. Śmierć poniosło 960 osób. Ocalały dwie kobiety i ich dzieci.

       Wraz z upadkiem Masady zakończyła się  bohaterska wojna żydowska (66–73).  Wojna żydowska doprowadziła do zniszczenia całego kraju. Żydzi dali przykład swojej determinacji. Uważali, że swoją postawą wyproszą Bożą interwencję i spełnienie Jego obietnic (przyjścia Mesjasza) przekazanych przez proroków. Nic takiego się nie stało. Jak należy rozumieć Bożą bierność?

          Odpowiedzi mogą być różne, ale tak naprawdę nikt nie zna zamiarów Boga. Żydzi nie najlepiej odczytali Boskie zamiary. Własną koncepcję próbowali narzucić Bogu. Niech to będzie ostrzeżenie dla tych, którzy na ambonie często używają słów: Pan powiedział... .