Wcielenie się w postać ludzką

            W Starym Testamencie można odczytać psalm Dawidowy 110 (109), który mówi o Mesjaszu: "Wyrocznia Boga dla Pana mego: «Siądź po mojej prawicy, aż Twych wrogów położę jako podnóżek pod Twoje stopy»" (Ps 110 (109)). W języku hebrajskim Mesjasz znaczy Pomazaniec, Namaszczony. Żydzi odczytują tekst jako wyrocznia Boga, która ma się stać. Trzon narodu  żydowskiego wciąż trwa w oczekiwaniu na przyjście Mesjasza. Jezus, który znał treść psalmu odebrał go jako proroctwo misji jaką musi wypełnić. Choć znał prawdę odczytaną w swoim sumieniu, to długo nie przyznawał się do tej wyroczni. Chętnie sam nazywał się Synem Człowieczym, które uchodziło za przyznanie się do bycia człowiekiem: "Ale jak jest napisane o Synu Człowieczym? Ma On wiele cierpieć i być wzgardzonym" (Mk 9,12). Jezus ostrożnie sondował wiernych, uczniów i uczonych w piśmie, co oni o Nim myślą: "«Co sądzicie o Mesjaszu? Czyim jest synem?» " (Mt 22,42). Uczeni w piśmie odpowiadali mu, że Mesjasz jest synem Dawida. Po ich wypowiedzi wytykał im błąd logiczny powołując się na słowa Dawida: "Wtedy rzekł do nich: «Jakżeż więc Dawid natchniony przez Ducha może nazywać Go Panem, gdy mówi: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej,
aż położę Twoich nieprzyjaciół pod stopy Twoje. Jeśli więc Dawid nazywa Go Panem, to jak może być [tylko] jego synem?» " (Mt 22,43–45). Uczeni żydowscy nie rozumieli koncepcji Stwórcy Wcielenia się w postać ludzką. Oczekują wyzwoliciela politycznego.

          Jezus zapytał również Piotra, a on odpowiedział wprost: "«Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego»" (Mt 16,16). Wyznanie Piotra Jezus odczytał jako potwierdzenie pochodzące od Boga: "Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie" (Mt 16,17).  Tę tajemnicę skomentował również Jezus: "Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić" (Mt 11,27). Jezus w pełni przyznał się do swojego mesjanizmu, gdy stanął przed wysoką Radą  i kapłan zapytał Go: "«Czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Błogosławionego?»" (Mk 14,62), a On odpowiedział: "Ja jestem" (tamże).  Jezus szanował swoich uczniów. Widział w nich także osoby wyróżnione prze Boga: "Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im [uczonych w piśmie, faryzeuszom] zaś nie dano" (Mt 13,11).