Prawda według własnego sumienia

          Kościół nie może uzurpować sobie prawa do wypowiadania się w sposób autorytarny do wszystkich ludzi: "Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela" (Mt 10,5–6). Może to czynić do swoich wiernych i w czasie prowadzenia misji duszpasterskich, ale za zgodą słuchaczy. W przeciwnym razie pokazuje swoją pychę, uważając że zna tylko on Prawdę. Jezus wielokrotnie pouczał, że Prawdę zna tylko Bóg. Ewangeliści uczynili z tej mądrości karykaturę przekonując, że uczniowie ją znali.  Owszem Jezus udzielił im błogosławieństwa, a nawet udzielił im umiejętność uzdrawiania: "Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości." (Mt 10,1), ale nadal pozostali ludźmi. Uczniowie wypowiadali się powołując się na Mistrza. Nawet ostrzeżenie: "Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami" (Mt 7,15). Dalej Ewangelista podaje sposób weryfikacji: "Poznacie ich po ich owocach" (Mt 7,16). Pojawia się pytanie kto ma wiedzę, czy coś jest dobre, czy złe? Każdy w swoim sumieniu może to rozstrzygać bazując na darach otrzymanych od Stwórcy.  Może się jednak pomylić. Dlatego, kto chce być mądrym, roztropnym musi poznawać wiele szkół etycznych. Np. W Singapurze aktywne są cztery systemy etyczne. Mądrość jest ukryta w różnych zakamarkach i ludzkich umysłach. Mądrość można odczytać np. w przyrodzie, np. podglądając  życie zwierząt. Fałszywymi prorokami są tylko ci, którzy posługują się złą wolą. Każdy człowiek musi rozpoznawać Prawdę według własnego sumienia, bo musi ją albo odrzucić, albo zaakceptować. Słowa: "Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku" (Mt 7,26) można traktować jako ostrzeżenie płynące z nauki chrześcijańskiej, ale nie jako jedynej, np: "Błąd chwili staje się troską całego życia"; "Chcąc poznać wszystkie sprawy świata, czytajcie księgi starożytne"; "Czego oczy nie widzą, o to serce nie boli, czego uszy nie słyszą, to ich nie oburza"; "Czytaj jak najwięcej, mów jak najmniej"; "Gdy nie masz nic do ofiarowania, ofiaruj uśmiech" (przysłowia Chińskie).