Papieże cd. 25

Papież Leon II (682–683) był Grekiem. Podejrzliwy, wykształcony, pełen szacunku dla cesarza, zatwierdził wszystkie decyzje soboru, posuwając się jeszcze dalej w sprawie papieża Honoriusza (625–638). Ogłosił mianowicie, że odtąd każdy z jego następców, zasiadających na Stolicy Piotrowej, ma ponawiać potępienie papieża, który skłaniał się ku heretyckiej doktrynie monoteletyzmu.

          Papież ten jest przykładem praktyki kościoła narzucania innym swoich poglądów na wiele spraw apostolskich. Potępienie osoby Honoriusza nie licuje z nauką kościoła, która mówi, że można potępiać czyny, a nie człowieka.

 

Papież Benedykt II (684–685) został zatwierdzony dopiero po roku. Aby uprościć na przyszłość procedurę papież przekonał cesarza, aby przekazał swoje uprawnienia egzarsze Rawenny, reprezentujący władcę na Zachodzie.

 

Papież Jan V (685–686) pochodził z Syrii. Był to gest wdzięczności dla cesarza. Po Janie, jego ośmiu następców wywodziło się ze Wschodu.

 

Papież Konon (686–687) wiekowy, wybrany na czas następnych wyborów. Archidiakon Paschalis czynił starania, by zostać jego następcą.

 

Papież Sergiusz I (687–701) wybrany przez urażonego egzarchy Rawenny, który nie otrzymał obiecanych 100 liwrów za poparcie od kandydata Paschalisa. Za jego pontyfikatu cesarz Justynian II zwołał synod (trullański II) na którym zniósł celibat kleru (poza biskupami).  Sergiusz nie zgodził się z tym postanowieniem i nie zatwierdził dekretu. Cesarz wysłał wysłanników aby zrobili z papieżem porządek. Mieszkańcy Rzymu zaatakowali ich. Dowódcę znaleziono pod łóżkiem papieża. Wysłańcy musieli opuścić Rzym pośród drwin rozbawionego i triumfującego tłumu. Rzym tryumfował. W 695 r. obcięto nos cesarzowi i zesłano na Krym.

 

Papież Jan VI (701–705) opłacał Longobardów za spokój. Wykupił wszystkich jeńców, których Gisulf I zabrał do niewoli w czasie najazdu na Kampanię (ok. 702 r.).  Niewiele wiadomo o jego pontyfikacie.

 

Papież Jan VII (705–707) zjednał sobie Longobardów, tak dalece, że ich król , Arypert II, zwrócił Kościołowi dobra ofiarowane przez swojego poprzednika. Okaleczony Justynian II wrócił na tron. Wymógł na papieżu podpisanie 102 kanonów synodu trullańskiego II (informacja niepewna). Pokój między Rzymem a Bizancjum został jeszcze raz ocalony.  Za ten czyn papież był krytykowany przez współczesnych.