Evangile selon s. Luc 56 i tłumaczenie

          La péricope La parabole des mines (Luc 19:11–28) est similaire à la péricope de La parabole évangélique de Matthieu des talents (Matthieu 25:14–30). Les textes varient discuté de la valeur de la pièce. Talent équivaut à 60 mines, il est donc une somme beaucoup plus faible. Enregistrez Luc est comme une copie carbone de l'histoire de l'Evangile de Matthieu. La morale est similaire. S'il vous plaît rappeler la conférence Matthieu dans cette rubrique. Peut-être que Luc fait référence à l'actualité, à Archélaüs, qui, en 4  avant  JC. Il se rendit à Rome, voulant rassurer sur le trône de son père, Hérode le Grand, à la lui confia avec seulement régner pour la Judée, ou région du sud, passant le reste des territoires sous le règne de Hérode Antipas. De retour au pays se venge de ses adversaires politiques. Histoires de toile de l'Evangile de Matthieu devient l'inspiration pour Luc à leurs études.

          Des autres péricopes sont très semblables à des descriptions de Matthieu et Marc. Je ne peux que faire des informations.

          Dans la péricope Lamentation sur Jérusalem (Luc 19:41–44) Luc présente Jésus pleurant sur le sort de Jérusalem. Peut-être il a passé les mêmes émotions et les expériences liées à la siège de la ville par les Romains en 70 après JC.

          Luc est le seul décrit la péricope Bon larron (Luc 23,39-43) conversion au brigand sur la croix. Ceci est probablement son propre développement théologique. Il révèle qu'un acte majeur peut gagner le salut. Est-ce juste? Humainement parlant, non, mais, selon la justice de Dieu, qui est la miséricorde, oui. Les péchés du méchant ont été rachetées, la culpabilité, par le sacrifice de Jésus. Ne pas porté d'une même punition? Les péchés ont été pardonnés méchant (la culpabilité, mais pas comme une pénalité), mais son âme doivent subir la purification spirituelle. Comment est-il du point de vue humain?

          Parce que la chose se passe dans le surnaturel, humainement peut pas le décrire. Pas de paroles sont vraies et sont inappropriées. Pour comprendre le fonctionnement de purification de l'âme (purgatoire), vous devez utiliser un certain modèle conceptuel. Dieu est comme le soleil (image lumineuse de Dieu). Les rayons de lumière provenant de l'avoir des températures différentes, en fonction de la distance du centre. Les rayons sont inclus âmes humaines. En fonction de la pureté, la perfection peut résister à la chaleur supérieure ou inférieure. Leur désir est le mariage avec Dieu. Pour recevoir la couronne de mariage doit arriver aux mêmes sources. L'incapacité de satisfaire le désir est le nettoyage de la douleur.

          Au loin, l'attente pour les âmes perdues. Toutes les âmes seront sauvées (apocatastase), parce que Jésus a racheté la totalité de la faute. Il est resté le seul moment de la purification spirituelle.

Tłumaczenie

          Perykopa Przypowieść o minach (Łk 19,11–28) jest podobna do perykopy z Ewangelii Mateusza Przypowieść o talentach (Mt 25,14–30). Teksty różnią się omawianą wartością monety. Talent odpowiada 60 minom, a więc chodzi tu o sumę dużo niższą. Zapis Łukasz jest jakby kalką opowiadania z Ewangelii Mateusza. Morał jest podobny. Proszę przywołać wykład Ewangelia wg Mateusza w tym temacie. Być może Łukasz nawiązał do wydarzeń aktualnych, do Archelaosa, który w 4 r. przed Chr. udał się do Rzymu, chcąc się utwierdzić na tronie ojca, Heroda  Wielkiego, by ten powierzył mu tylko panowanie na Judeą, czyli regionem południowym, przekazując resztę terytoriów pod rządy Heroda Antypasa. Wróciwszy do kraju mści się na swoich przeciwnikach politycznych. Kanwa opowieści z Ewangelii Mateusza staje się inspiracją dla Łukasza do własnych opracowań.

          Kolejne perykopy są bardzo podobne do opisów Mateusza i Marka. Pozostaje mi jedynie uzupełnić niektóre informacje.

          W perykopie Zapowiedź upadku miasta (Łk 19,41–44) Łukasz przedstawia Jezusa płaczącego nad losem Jerozolimy. Być może przekazał tym samym własne emocje i przeżycia związane z oblężeniem miasta przez Rzymian w 70 r.

          Łukasz jako jedyny opisuje w perykopie Dobry łotr (Łk 23,39–43)  nawrócenie się łotra na krzyżu. Prawdopodobnie jest to jego własne opracowanie teologiczne. Ujawnia, że można jednym doniosłym aktem zapracować na zbawienie. Czy jest to sprawiedliwe? Po ludzku nie, ale według sprawiedliwości Boga, które jest miłosierdziem, tak. Grzechy łotra zostały odkupione, co do winy, przez Ofiarę Jezusa. Czy nie ponosi od żadnej kary? Grzechy łotra zostały odpuszczone (co do winy, ale nie co do kary), ale jego dusza musi przejść oczyszczenie duchowe. Jak to wygląda z ludzkiej perspektywy?

          Ponieważ rzecz się dzieje w przestrzeni nadprzyrodzonej, po ludzku nie można jej opisać. Żadne słowa nie odpowiadają prawdzie i są nieodpowiednie. Aby pojąć działania oczyszczające duszę (czyściec), trzeba posłużyć się pewnym modelem konceptualnym. Bóg jest jak Słońce (świetlisty obraz Boga). Promienie światła wychodzące od Niego mają różną temperaturę, w zależności od odległości od centrum. W promienie włączone są dusze ludzkie. W zależności od czystości, doskonałości mogą wytrzymywać żar większy lub mniejszy. Ich pragnieniem są zaślubiny z Bogiem. Aby otrzymać koronę zaślubin trzeba dojść do samego Źródła. Niemożność spełnienia pragnienia jest bólem oczyszczającym.

          W dalekiej odległości czekają dusze zagubione. Zbawione zostaną wszystkie dusze (apokatastaza), bo Jezus odkupił wszystkich od winy. Pozostał im jedynie czas oczyszczenia duchowego.