Evangile selon s. Jean 2 i tłumaczenie

         L'Evangile de Jean commence Prologue (Jean 1:1–18), qui est un hymne. Comme la Genèse, il commence par les mots: Au commencement, Dieu ... (Genèse 1:1), de sorte que les mots d'ouverture Prologue: Au commencement était la Verbe (Jean 1:1). Comme voir le mot «Dieu» a été remplacé par l'expression «verbe». Pour Grec "verbe" est "Logos". Ce terme en Grèce a sa propre signification particulière. Il se rencontre principalement dans les philosophes stoïciens, ce qui signifie le principe de logos créatifs. Les Juifs, comme les Grecs ont adopté le terme «Dieu». A les mêmes logos de temps est un terme qui décrit le message, et donc le Logos–la Verbe (Parole) de Dieu parle. Contexte exégètes voit la sagesse du Logos (la sagesse du Seigneur) dans la littérature de la sagesse de l'Ancien Testament, comme : L'Éternel m'a créée la première de ses oeuvres, Avant ses oeuvres les plus anciennes. J'ai été établie depuis l'éternité, Dès le commencement, avant l'origine de la terre (Proverbes 8:22–23); Sagesse se loue, se targue dans le milieu de son peuple. Il ouvre la bouche lors de la réunion de la Cour suprême et de la sorte de brouillard couvrait la terre. Je vivais à des altitudes (Sir 24:1–4).

          Jean l'Evangéliste en termes de Logos réglé Jésus. Incarnation sujet occupe la partie centrale des écrits de Jean et dans le Nouveau Testament. Jean imposé la pensée théologique. Jésus a placé au tout début du monde. Ainsi, il est opposé à la doctrine gnostique qui voulait maintenir la pureté absolue de la transcendance de Dieu, le Logos-Verbe et a nié que la Verbe (Parole) devint chair.

          Quand on lit le prologue, il faut être conscient de ce que l'auteur a voulu transmettre. Autre lecture, il peut littéralement vrai, serait un malentendu. Jean l'Evangéliste imposé une interprétation christologique des événements. L'Eglise est accepté et adopté comme vérité dérivé de l'inspiration divine. Peut-on opposer à l'Evangile?

          La thèse selon laquelle le concept du Logos est intégré Jésus impose une interprétation christologique du texte. Donc, le troisième verset: Toutes choses ont été faites par elle (Jean 1:3), il suggère que Jésus, dans la communion avec Dieu est le Créateur du monde. Au XIVe ce verset:  Et la parole a été faite chair, et elle a habité parmi nous, pleine de grâce et de vérité; et nous avons contemplé sa gloire, une gloire comme la gloire du Fils unique venu du Père. (Jean 1,14) est rien d'autre que la naissance de Dieu dans le corps humain.

          Malgré les belles structures de la foi il y a un doute. Jean est transmettre vérité, ou simplement introduit une image théologique? Refroidir l'approche du sujet, je dois dire que le surnaturel est au-delà de l'espace et de voir au-delà de la raison un homme. L'imagerie est quelque chose qui remplace l'infirmité humaine.

          Tradition a produit un certain nombre de concepts qui ont pris racine dans le cœur des générations et de la mentalité sémitique. Tableau peint par Jean est pas une description réelle de la réalité surnaturelle. Est une compilation de croyances il y a des milliers d'années. Jean scellé et a autorisé les croyances de leurs ancêtres. Jésus Christ est le Verbe de Dieu incarné. Jean a donné un cours frais dans la théologie. Il aggravée dans le sens de la Sainte Trinité, une autre image de Dieu. Théologie élargi pour inclure de nouveaux aspects de la foi. Cela a conduit la religion chrétienne soit ce qu'elle est aujourd'hui. Filozoteizm y voit beaucoup de contradictions, et il vient à la lecture de l'Écriture.

Tłumaczenie

          Ewangelia Jana zaczyna się Prologiem (J 1,1–18), który ma charakter hymnu. Podobnie jak Księga Rodzaju, zaczyna się słowami: Na początku Bóg... (Rdz 1,1), tak i Prolog otwierają słowa: Na początku było Słowo (J 1,1). Jak widać słowo „Bóg” zastąpiono wyrażeniem „Słowo”.  Po grecku „słowo” brzmi „Logos”. Termin ten w Grecji ma swoje specjalne znaczenie. Spotyka się go  przede wszystkim u stoickich filozofów, dla których logos oznaczał zasadę stwórczą. Żydzi, podobnie jak Grecy przyjęli to określenie jako „Bóg”. Jednocześnie logos jest terminem określającym przekaz, a więc Logos-Słowo to przemawiający Bóg. Egzegeci dopatrują się kontekstu mądrości Logosu (mądrość Pana) w księgach mądrości Starego Testamentu, jak np.: Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, jako początek swej mocy, od dawna,  od wieków jestem stworzona,  od początku, nim ziemia powstała (Prz 8,22–23); Mądrość wychwala sama siebie, chlubi się pośród swego ludu. Otwiera swe usta na zgromadzeniu Najwyższego i niby mgła okryłam ziemię. Zamieszkałam na wysokościach (Syr 24,1–4).

          Jan Ewangelista w pojęciu Logosu osadził Jezusa. Temat wcielenia zajmuje centralną część w pismach Janowych, jak i w całym Nowym Testamencie. Jan narzucił myśl teologiczną. Umiejscowił Jezusa na samym początku świata. Tym samym sprzeciwił się doktrynie gnostyckiej, która chciała zachować absolutną czystość transcendencji Bożego Logosu-Słowa i negowała, że Słowo stało się ciałem.

          Kiedy czyta się Prolog, trzeba mieć świadomość, co chciał przekazać autor. Inne odczytywanie, może literalnie słuszne, będzie nieporozumieniem. Jan Ewangelista narzucił chrystologiczną interpretację zdarzeń. Kościół  to zaakceptował i przyjął jako prawdę pochodzącą z natchnienia Bożego. Czy można więc sprzeciwić się Ewangelii?

          Teza, że pod pojęciem Logosu jest osadzony Jezus narzuca chrystologiczną interpretację tekstu. Tak więc trzeci werset: Wszystko przez Nie się stało (J 1,3) sugeruje, że Jezus w łączności z Bogiem jest Stwórcą świata. W czternastym tym wersecie: A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę (J 1,14) jest niczym innym, jak narodzeniem się Boga w ciele ludzkim.

          Pomimo pięknej konstrukcji wiary pojawia się wątpliwość. Czy Jan przekazał prawdę rzeczywistą, czy wprowadził jedynie obraz teologiczny? Chłodno podchodząc do tematu trzeba powiedzieć, że przestrzeń nadprzyrodzona jest poza zasięgiem rozumu i poza oglądem człowieka. Obrazowanie jest czymś, co zastępuje ludzką niemoc. Tradycja wytworzyła wiele pojęć, które zakorzeniły się w sercach pokoleń i w mentalności semickiej. Obraz namalowany przez Jana nie jest rzeczywistym opisem nadprzyrodzonej rzeczywistości. Jest kompilacją wierzeń sprzed tysięcy lat. Jan przypieczętował i autoryzował wierzenia przodków. Jezus Chrystus jest Wcielonym Słowem Boga.  Jan nadał świeży bieg teologii. Pogłębił ją w kierunku Trójcy Świętej, kolejnego obrazu Boga. Teologia poszerzyła się o nowe aspekty wiary. W konsekwencji powstała religia chrześcijańska taka, jaka jest obecnie. Filozoteizm dostrzega w niej wiele sprzeczności i to z lektury tylko samego Pisma świętego.