Dans la péricope L’onction Béthanie (Jean 12:1-11) est décrite onction les pieds de Jésus avec de l'huile par Marie, sœur de Lazare. L'auteur présente Judas pour
l'étudiant,
qui a répondu: Pourquoi ces déchets (Matthieu
26:8; Marc 14:4). Peut-être
que
l'auteur a voulu montrer délibérément Judas sous un
mauvais jour. Il a ajouté: Pourquoi n'a-t-on pas vendu ce parfum trois cent deniers, pour les
donner aux pauvres? Il disait cela, non
qu'il se mît en peine des pauvres, mais parce qu'il était voleur, et que,
tenant la bourse, il prenait ce qu'on y mettait (Jean 12:5–6). Jésus a défendu
Marie, traducteurs et cultivé la théologie: Laisse-la garder ce parfum pour le jour de ma
sépulture (Jean 12:7). Jésus sa participation dans la maison de Lazare pas beaucoup, il a servi. Ainsi, les chefs des prêtres perdent aussi Lazare (Jean 12:10).
En approchant de la dernière mission de Jésus. Il va à Jérusalem. Tous les évangélistes décrivent ce fait. L'auteur de l'Evangile de Jean nous dit que Jésus a trouvé un âne. Autres évangélistes ont
écrit au sujet déjà préparé un âne. Auteur raccourcit l'histoire et ne se
soucie pas de sa chronologie. Il est important de dire: Et moi, quand j'aurai été élevé de la terre, j'attirerai tous les hommes à
moi (Jean 12:32). Ceci est une autre preuve que Jésus est seulement
levé. Au cours de sa vie, il était le Fils
de l'homme qui était béni
pouvoirs et les attributs de Dieu
le Père béni. Il dit l'évangéliste: Il faut que le Fils de l'homme soit élevé (Jean 12,34).
L'auteur essaie de transmettre ce que beaucoup croyaient Jésus, mais à
cause des pharisiens, ils ne confesser à lui. Comme il l'écrit: Car ils aimèrent la
gloire des hommes plus que la gloire de Dieu (Jean 12:43). Dans le même temps, il tente à
nouveau de présenter l'idée principale de Jésus. Le Fils de l'homme est non seulement l'image de Dieu, mais l'exaltation d'égalité avec le Père. Aujourd'hui, on peut comprendre cela comme un Acte agissant. Toute la sagesse reçue du Père[1].
Dans la péricope Le
lavement des pieds (Jean 13,1–20), il n'y a pas de description de l'établissement de souvenirs de l'Eucharistie. Il est
accentué par un lavement des pieds à Pierre par Jésus comme un signe de service qu'ils ont
pris. A cette occasion, donne l'interprétation de la pureté spirituelle, comme condition du
salut. Comme Jésus l'a dit: car je
vous ai donné un exemple, afin que vous fassiez comme je vous ai fait (Jean 13:15).
La phrase suivante pour confirmer la thèse de l'exaltation de Jésus sur la croix seulement: afin que, lorsqu'elle arrivera, vous croyiez à
ce que je suis (Jean 13:19). La phrase "lorsqu'elle arrivera" est dans le temps futur. «JE SUIS» est le nom de Dieu.
Tłumaczenie
W
perykopie Uczta w Betanii (J 12,1–11) opisane jest namaszczenie
nóg Jezusa olejkiem przez Marię, siostrę Łazarza. Autor podstawia Judasza pod ucznia, który zareagował: Na co takie marnotrawstwo (Mt 26,8; Mk
14,4). Być może autor chciał celowo pokazać Judasza w złym świetle. Jak dodaje:
«Czemu to nie sprzedano
tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim?» Powiedział zaś to nie
dlatego, jakoby dbał o biednych, ale ponieważ był złodziejem, i mając trzos
wykradał to, co składano (J 12,5–6). Jezus, broniąc Marii, tłumaczy i uprawia teologię: aby [Mnie namaścić] na dzień mojego pogrzebu
(J 12,7). Jezus swoim uczestnictwem w domu Łazarza nie bardzo mu się
przysłużył. Arcykapłani
zatem postanowili stracić również Łazarza (J 12,10).
Zbliża się finał misji Jezusa. Udaje się On do Jerozolimy. Wszyscy
ewangeliści opisują ten fakt. Autor Ewangelii Jana pisze, że Jezus znalazł
osiołka. Inni ewangeliści pisali o przygotowanym już osiołku. Autor skraca
opowiadanie i nie dba o jego chronologię. Ważne jest stwierdzenie: A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony,
przyciągnę wszystkich do siebie (J 12,32). To kolejny dowód, że Jezus zostanie
dopiero wywyższony. Za życia był Synem Człowieczym, który został obdarzony
plenipotencjami i atrybutami Boga-Ojca. Jak mówi ewangelista: potrzeba wywyższyć Syna Człowieczego (J
12,34).
Autor próbuje przekazać, że wielu uwierzyło Jezusowi, ale z obawy przed
faryzeuszami nie przyznawali się do Niego. Jak napisał: Bardziej bowiem umiłowali chwałę ludzką
aniżeli chwałę Bożą (J 12,43). Jednocześnie próbuje jeszcze raz
przedstawiać główną ideę Jezusa. Syn Człowieczy jest nie tylko obrazem Boga,
ale po wywyższeniu jest równy Ojcu. Dziś można to zrozumieć jako jeden Akt
działający. Całą mądrość otrzymał od Ojca[1].
W
perykopie Ostatnia Wieczerza
(J 13,1–20) brak jest opisu ustanowienia pamiątki eucharystycznej.
Zaakcentowane jest za to umycie nóg Piotrowi przez Jezusa, jako znaku służby
jakiej się podjął. Przy tej okazji daje wykładnię czystości duchowej, jako
warunku zbawienia. Jak mówi Jezus: Dałem
wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem (J
13,15).
Kolejne zdanie na potwierdzenie tezy o wywyższeniu Jezusa dopiero na
krzyżu: abyście, gdy się stanie,
uwierzyli, że Ja JESTEM (J 13,19). Zwrot „gdy się stanie” jest w czasie przyszłym. „Ja JESTEM” jest
imieniem Boga.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz