Luc a écrit: Car les enfants de ce siècle sont plus prudents à l'égard de leurs
semblables que ne le sont les enfants de lumière (Luc 16:8). "Les fils de la lumière" étaient les Esséniens
(selon les documents de Qumrân). Ils étaient célèbres à très stricte conformité avec les règles de la religion juive. Luc met en place la procédure de gens ordinaires exposés
à des actes de péché de modèles idéaux de
l'éthique juive. Toutes sortes d'idéaux qu'ils ont à
vous-même qu’on ont moins vitale,
plus théorique, artificiel, et parfois même inhumaines.
Dans la péricope Conseils aux disciples
(Luc 16:9–13) l'auteur d'autres chocs: Faites-vous
des amis avec les richesses injustes, pour qu'ils vous reçoivent dans les
tabernacles éternels, quand elles viendront à vous manquer (Luc 16:9). Mammon, ou de l'argent, est un symbole de l'acquisition de biens à tout prix. Acquisition de vrais amis est inestimable. Moins important est la façon d'acquérir les résultats de la recherche. Un ami est quelqu'un de proche, qui
peuvent tous être
combinés, en plus à désirer[1].
La mesure d'une bonne amitié est la fidélité. Comme
l'écrit Luc:
Qui est la petite chose est fidèle aussi dans les grandes fidèles; et qui, dans un très peu est malhonnête aussi dans les grandes malhonnête: Celui qui est fidèle dans les moindres choses l'est aussi dans les
grandes, et celui qui est injuste dans les moindres choses l'est aussi dans les
grandes (Luc 16:10).
Je dois admettre que les conclusions de Luc sont beaucoup mieux que celui utilisé pour le matériel verbal (de base de la thèse de réflexion). L'idée de
la richesse malhonnête aime
vraiment pas. Luc concept a été exagérée. Il éveille l'émotion. Il
se concentre l'esprit est non pas
sur ce qui est important. L'argent
est une mesure très commode
du nombre d'événements, pas nécessairement commerciale (agilité commerciale). Ainsi, il ya
seulement un outil, pas une fin. Qui est très attaché à
l'outil (l'argent) et de ne pas - err.
Il est souvent utilisé également à des fins malveillantes. L'esprit est enracinée attachement aux biens terrestres. Dieu est
éviction à la trappe: Nul serviteur ne peut servir deux maîtres. Car, ou il haïra l'un
et aimera l'autre; ou il s'attachera à l'un et méprisera l'autre. Vous ne pouvez servir Dieu et Mamon.
(Luc 16:13).
Dans la sainteté de péricope
du pharisien (Luc 16:14–15) Luc a écrit: car ce qui est élevé parmi les hommes est une abomination
devant Dieu (Luc 16:15). Encore une fois, il
faut d'un peu de vocabulaire redresser ("abomination") Luc. L'homme crée des
idéaux élevés et il est fier de
lui. Certains déterminé qu'il ya plus pontificale que le pape lui-même. Beaucoup
de gens considérés comme plus
éthique que le Créateur (par ex.
Si cela dépendait de lui, il ne permet pas pour
manger mutuelle comme il arrive dans le monde naturel). Combien de gens pensent que l'embryon est pas encore un homme. Les religions sont fondées sur des hypothèses très simples
et enfantines issues
des ténèbres de l'histoire. Les
vues sont soumis à
la création de l'imperfection
humaine. Pour paraphraser, Dieu
»éclatant de rire,« reconnaissant les idées humaines.
Tłumaczenie
Łukasz napisał: Bo
synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż
synowie światłości (Łk 16,8). „Synowie światłości” byli esseńczykami (wg
dokumentów z Qumran). Słynęli oni z bardzo
rygorystycznego przestrzegania przepisów religii żydowskiej. Łukasz stawia
wyżej postępowanie zwykłych ludzi, narażonych na czyny grzeszne, od idealnych
wzorców etyki żydowskiej. Wszelkiego rodzaju ideały mają to do siebie, że są
mniej życiowe, bardziej teoretyczne, wydumane, a czasem nawet nieludzkie.
W perykopie Dobry użytek z
pieniądza (Łk 16,9–13) autor dalej szokuje: Pozyskujcie sobie przyjaciół
niegodziwą mamoną, aby gdy [wszystko] się skończy, przyjęto was do wiecznych
przybytków (Łk 16,9). Niegodziwa mamona, czyli pieniądz, jest symbolem
pozyskiwania dóbr za wszelką cenę. Pozyskiwanie prawdziwych przyjaciół jest
bezcenne. Mniej ważny jest sposób pozyskiwania od rezultatu poszukiwań.
Przyjaciel jest kimś bliskim, z którym wszystko może łączyć, oprócz pożądania[1]. Miarą dobrej przyjaźni jest wierność. Jak
pisze Łukasz: Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten
i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w
wielkiej nieuczciwy będzie (Łk 16,10).
Trzeba przyznać, że wnioski
Łukasza są o wiele lepsze niż użyty do tego materiał słowny (tezy, baza do
przemyśleń). Pomysł z niegodziwą mamoną nie bardzo mi się podoba. Koncepcja
Łukasza została przerysowana. Wzbudza emocje. Koncentruje umysł nie na tym, co
jest ważne. Pieniądze są bardzo wygodną miarą wielu zdarzeń,
niekoniecznie handlowych (obrotność w interesach). Tym samym są tylko
narzędziem, a nie celem. Kto bardzo przywiązuje się do narzędzia (pieniędzy), a
nie celu – błądzi. Często wykorzystuje też do złych celów. W umyśle zakorzenia
się przywiązanie do dobra doczesnego. Bóg jest rugowany na dalszy plan: Żaden
sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a
drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie
służyć Bogu i Mamonie (Łk 16,13).
W perykopie Faryzejska świętość (Łk
16,14–15) Łukasz napisał: To bowiem, co za wielkie uchodzi między ludźmi,
obrzydliwością jest w oczach Bożych (Łk 16,15). I znów trzeba trochę
wyprostować słownictwo („obrzydliwością”) Łukasza. Człowiek tworzy wzniosłe
idee i jest z tego dumny. Niektóre określa się, że są bardziej papieskie niż
sam papież. Wiele osób uważa się za bardziej etycznych niż sam Stwórca (np.
gdyby od niego zależało, to nie pozwoliłby na wzajemne zjadanie się, jak to się
dzieje w świecie przyrody). Ileż osób
uważa, że zarodek to jeszcze nie człowiek. Religie bazują na bardzo prostych i
infantylnych założeniach, pochodzących z mroków historii. Poglądy ludzkie
obarczone są niedoskonałością stworzenia. Parafrazując, Bóg „pęka ze śmiechu”
poznając ludzkie pomysły.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz