–
Co
by nie powiedzieć, wyrzucenie Hagar i Izmaela z domu było okrutne ze strony
Abrahama.
–
Musisz
wiedzieć, że teksty biblijne, nawet okrutne w treści, niosą ze sobą jakąś
wartość teologiczną. Moralny aspekt opisanych czynów, które są podkładem
przekazu, jest mało ważny, a czasami bez większego znaczenia, choć czyny
opisane są okrutne. W przypadku niewolnicy Hagar ważnym przesłaniem była
godność Sary jako prawowitej małżonki Abrahama. Izmael był pierworodnym, ale
nie z prawego łoża. To Izaak był dziedzicem Abrahama. Historia Hagar i Izmaela
nie jest tematem pierwszoplanowym. Zresztą kończy się dla nich szczęśliwie.
Izmael zostaje protoplastą wielkiego narodu arabskiego.
–
W
Księdze Rodzaju 18,16–33 opisane jest,
jak Abraham targuje się z Bogiem o uratowanie mieszkańców Sodomy.
–
Jestem
pełen podziwu dla autora opisu tego wydarzenia. Chciał pokazać, że Człowiek
może próbować i wpływać na decyzje Boga! Instrumentem jest modlitwa. Bóg
szanuje człowieka, wysłuchuje go i stara się spełniać jego życzenia. Jeżeli
masz choć namiastkę wyobraźni, to musisz sobie zdać sprawę o czym jest mowa.
Człowiek, istota stworzona może wpływać na swego Stwórcę! To niepojęte,
niezwykłe, wręcz szalone, bezczelne, a jednak. Bóg tak umiłować człowieka, że
dał mu taką możliwość. Zaprawdę Bóg widzi w człowieku swojego dziedzica.
–
Faktycznie
robi to wrażenie, ale Bóg jednak nie posłuchał do końca Abrahama.
–
Mówiąc
delikatnie Abraham był trochę bezczelny i przekroczył granice przyzwoitości.
Jak pokazał to autor, człowiek może być nawet nachalny. W dobrej sprawie – nic
nie szkodzi. Bóg wyprowadza rodzinę Lota
z Sodomy. Ratuje więc część mieszkańców. Takie miasta (osiedla ludzkie) jak
Sodoma, Gomora i okolice ulegają
zagładzie. Jak wykazały badania archeologiczne prawdopodobnie odkryto te dwa spalone
miasta, a w zasadzie małe osiedla ludzkie. Archeologia potwierdza historyczność
wydarzeń. Żona Lota, przez ciekawość, zostaje zamieniona w słup soli. Jej
śmierć ma związek z dalszymi losami ich córek. Z Sodomy uratowali się ojciec i
dwie córki. Narzeczeni córek zginęli. Córki zdały sobie sprawę, że nie będzie
im łatwo w życiu. Zawalił się im dotychczasowy świat. Kobiety bezdzietne nie
miały właściwego statusu społecznego. Postanowiły one mieć dzieci z własnym
ojcem. Upiwszy go, położyły się z nim, jedna w jedną noc, druga w drugą i stały
się brzemienne. Z tego mariażu powstały dwa plemiona: Moabitów i Ammonitów.
–
Pismo
święte nie chwali czynów niegodnych, ale ich nie unika. Można uznać to za
zaletę. Trzeba też wziąć margines na wiarygodność przekazu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz