–
Opowiadanie
z Gerary jest bardzo podobne w treści do opisu pobytu Abrahama w Egipcie.
–
Tak,
i można przypuszczać, że tekst pochodzi ze wspólnego źródła. Rolę faraona
piastuje tu Abimelek król Geraru. Powtórzenie tego wydarzenia w Piśmie świętym
świadczy o uczciwości redaktorów, aby nie zmarnował się żaden historyczny zapisek. Wartość etyczna tekstu nie jest
duża. Chodzi tu o pokazanie Abrahama
jako człowieka roztropnego. Zachęcam do samodzielnej lektury Księgi Rodzaju.
Myślę, że na bazie już otrzymanej wiedzy będzie ci łatwiej zrozumieć jej
przekaz. Historia Abrahama sama w sobie jest bardzo ciekawa. Zwięzły tekst nie
nuży. Akcja toczy się szybko i wartko.
–
Opis
na wzgórzu Moria do dziś bulwersuje. Najczęściej stawiane są pytania. Jak Bóg
mógł wymagać od Abrahama, aby ofiarował na ołtarzu swego syna Izaaka?
–
Od
razu spieszę z wyjaśnieniem. Opis wydarzeń Abrahama jest kompilacją wydarzeń
różnego pochodzenia. Zamiast tworzyć własne historie, redaktorzy kompilowali
cudze opowiadania, nadając im czasem zupełnie inną treść lub wymowę
teologiczną. Bóg wystawia Abrahama na próbę: Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do
kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym pagórku, jaki ci wskażę
(Rdz 22,1). Powszechnie wiadomo, jak to się skończy. W ostatniej chwili Bóg
odwołuje nakaz: Nie
podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego (Rdz 22,12). Wyjaśniam, że to zdarzenie ma
wymiar jedynie religijny i nie ma nic wspólnego z prawdą historyczną. Nie
sposób wyobrazić sobie niepojętego żądania Boga, który chce ofiary z syna
„obietnicy”. Hagiograf użył tak dramatycznego przykładu, aby ukazać szczyt ufności
w Boga i bezgraniczną wiarę Abrahama. W rzeczywistości Bóg nie pragnął
śmierci syna, lecz wiary ojca. Próba wiary Abrahama polega na tym, że
rozkaz Boży stawia wyżej od ojcowskiej miłości. Nie podejmuje, jak to miał w
zwyczaju, żadnej dyskusji z Bogiem. Wiara Abrahama jest wiarą heroiczną. Dla
nas jest przesłaniem, aby w najtrudniejszych momentach życiowych, kiedy wydaje
się, że nic nie może odmienić złego losu, zaufać Bogu i to zaufać
bezgranicznie. Nasze modlitwy będą na pewno wysłuchane. Choć rozwiązanie nie
musi być takie, jakie się oczekuje, ale na pewno w dalszej perspektywie będzie
pozytywne. Mogę zaryzykować stwierdzenie, że ten przykład jest jednym z
najważniejszych przykładów potrzebnych do pogłębiania naszej relacji z Bogiem.
Ofiara z Izaaka jest typem Baranka Bożego, który zgładzi grzechy świata.
Podobnie jak Izaak, ktoś inny będzie dźwigał na barkach drewno całopalenia, a
na stos wstąpi jednorodzony Syn Człowieczy. O tym, hagiograf nie mógł wiedzieć.
To przykład jak Bóg uniwersalnie wpływa na natchnionych pisarzy. Piękno i
wielkość Biblii polega na tym, że jeden werset może nieść wiele,
ponadczasowych informacji. Tajemnice w
nim zawarte mogą być ujawniane przez wszystkie pokolenia, za każdym razem nabierając
innego, aktualnego sensu. Niektóre z nich mogą być odkrywane dopiero po wielu
latach. Pierwsza warstwa zawiera sens historyczny, ważny dla pokolenia autora.
Następne pokolenia odczytują sens aktualny dla siebie. To jest niepowtarzalnym
fenomenem w literaturze i świadczy o wielkości Pisma świętego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz