Druga Księga Machabejska nie
jest dalszym ciągiem Pierwszej. Opowiada o zdarzeniach już opisanych w
Pierwszej Księdze tylko w okresie 15 lat (panowanie Demetriusza). W egzegezie
katolickiej 2 Mch cieszy się dużym szacunkiem ze względu na to, że świadczy
lepiej niż inne księgi o religijnych przekonaniach, jakie panowały w
Palestynie.
Nie wiem, w
jaki sposób znaleźliście się w moim łonie, nie ja wam dałam tchnienie i życie,
a członki każdego z was nie ja ułożyłam (2 Mch 7,22). Tekst akcentuje, że poczęte dziecko
jest zawsze objawieniem się Boga, niezależnie czy rodzice w Niego wierzą i Go
oczekują.
Występuje tu po raz pierwszy opis
wstawiennictwa zmarłych za żyjących i modlitwa żywych za zmarłych: Gdyby bowiem nie był przekonany, że ci zabici zmartwychwstaną, to modlitwa
za zmarłych byłaby czymś zbędnym i niedorzecznym (2 Mch 12,44). Tekst ten
zawiera również podstawy do nauki o czyśćcu jako miejscu oczyszczenia się z
grzechów i oczekiwania zjednoczenia się z Bogiem: Lecz jeśli uważał, że dla
tych, którzy pobożnie zasnęli, jest przygotowana najwspanialsza nagroda – była
to myśl święta i pobożna. Dlatego właśnie sprawił, że złożono ofiarę
przebłagalną za zabitych, aby zostali uwolnieni od grzechu (2 Mch 12,45). Sobór
Lyoński (1245 r.) zatwierdził nazwę „czyściec”
na określenie stanu dusz potrzebujących oczyszczenia. Ponownie została
ona potwierdzona na Soborze Trydenckim w 1563 r., który zalecił także
odprawianie za zmarłych Mszy świętych. Warto dodać, że w Egipcie na murach
piramid, na kamiennych sarkofagach, na murach świątyń i papirusach występują
napisy w postaci hieroglifów mówiące o modlitwach za zmarłych.
Ciekawe, że samobójstwo Razisa
opisane jest jako czyn bohaterski. Motywy usprawiedliwiają ten czyn powszechnie
potępiany. Autor widzi w nim męczennika. Podobnie kończy się samobójstwo Saula,
który nie chciał dostać się w ręce wroga. Chrześcijaństwo będzie
usprawiedliwiało samobójstwo w wyjątkowych sytuacjach (ciężkie zaburzenia
psychiczne, strach przed cierpieniem, przed torturami). Człowiek targający się
na życie najczęściej jest w stanie ograniczonej świadomości i nie jest do końca
panem swojej woli. Samobójstwo pozostaje do końca tajemnicą relacji między
Bogiem a ofiarą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz