Łączna liczba wyświetleń

piątek, 8 września 2017

Początki


    W książce Wielki Bój Elleny G. White we wstępie czytamy: W czasie pierwszych dwóch tysięcy pięciuset lat historii rodzaju ludzkości  nie było żadnego zapisanego objawienia. Ludzie nauczani przez Boga, przekazywali ustnie, z pokolenia na pokolenie, swą wiedzę innym. Dopiero w czasach Mojżesza zaczęto zapisywać Słowo Boże. Natchnione objawienia przybrały postać natchnionych ksiąg[1]  (s. 8). Na ten temat mam inne zdanie.  Uczono mnie na studiach teologicznych, że nasi pradziadowie mieli większy dar zapamiętywania tekstów, słów, opowiadań niż obecni ludzie. Przekazywali sobie opowieści ojców. Trudno uznać, ze odbywało się to bez zniekształceń.  Pismo Święte pisane było techniką  łatwą do zapamiętywania wersetów. To prawda, ale wyczuwam tu pewną przesadę. Bawiąc się w głuchy telefon już piąta osoba z kolei znacznie zniekształca przekaz pierwotny, a tu chodzi o setki lat i wiele pokoleń. Mówienie o czymś co miało miejsce bardzo dawno jest zawsze spekulacją.
          Religia judeistyczna zaczęła rodzić się od przywołanego w Piśmie Świętym Abrahama, który podobno żył ok. XVIII wieku przed Chrystusem. Ta wiedza poza Biblią nie jest nigdzie udokumentowana,. Nie ma materiałów porównawczych.   Główne księgi  i redakcja Pisma Świętego powstały w okresie babilońskim, ok. VI wieku przed Chrystusem. Historia Abrahama, Mojżesza jest tzw. proroctwem wstecznym. Twórczość PŚ. sięga aż do Adama i Ewy. Analizując treść Księgi Rodzaju można odnieść wrażenie bajkowości przekazu. Kain, który zakłada swój ród kainitów (z kim? bo ludzi ponoć jeszcze nie było) zdradza nielogiczność tej układanki. 
         Można przyjąć, że narodził się ktoś, kto odczytał w swoim serce Boga i  swoje refleksje udostępnił współplemieńcom. Miał na tyle siłę przebicia, że przekonał, czy przymusił do swoich poglądów innych. Od tego momentu rodziła się wiara monoteistyczna w jedynego Boga. Wokół plemion judaistycznych istniały inne. Przekazywano sobie informacje, które się ze sobą mieszały. Jedni od drugich przyswajali sobie różne elementy doktryny. Od religii sumeryjskiej zaadaptowano wiele pojęć i legend, np. aniołowie jako wojsko Boga, szatana jako istniejące zło. Prawo Hammurabiego: oko za oko, ząb za ząb stało się prawem żydowskim. Hagiografowie spisywali treści przekazywane. Zaczęło powstawać Pismo Święte. Niewola babilońska spowodowała konieczność dostarczenia wiernym dowodów, że są narodem wybranym. Zredagowano Pismo od nowa opisując te elementy, które poruszą serca Żydów.
       Religia chrześcijańska przejęła niemal w całości doktrynę judaistyczną. Związała się z judaizmem na wieki, mimo, że Jezus przewrócił idee żydowskie i zasiał nowe ziarno. Utrzymanie tej ciągłości miało gwarantować jej poprawność
historyczną i utrzymać autorytet. Judaizm stał się okrętem, nośnikiem, ale i ciężarem, który miał rozpowszechnić naukę Jezusa.


[1] Ellen G. White, Wielki Bój, tłum.Orion Znaki Czasu 2012 r,

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz