Tajemnica ładunku elektrycznego

          Ładunek elektryczny jest właściwością ciała, jego przymiotem,. Ciekawe jest pytanie jaka tajemnica kryje się pod tym pojęciem? Dlaczego elektron obdarzony jest ładunkiem? Jaka jest natura ładunku elektrycznego? Jaka jest przyczyna tej właściwości? Czy w naturze dynamicznej materii nakłada się dynamiczna własność, którą się zwie ładunkiem elektrycznym?  Jak można wyobrazić sobie ładunek ujemny i dodatni ?

          Literatura fachowa wspomina. że ładunki elektryczne są skwantowane, elektronowi przypisano elementarny ładunek ujemny, protonowi dodatni. Wielkość ładunku elementarnego wynosi 1,602·10^-19 C

Oddziaływania naładowanych cząstek elementarnych bada elektrodynamika kwantowa, opisuje się je za pomocą wymiany fotonu. Istnienie najmniejszych porcji (kwantów) ładunku odkrył doświadczalnie w 1910 roku Robert Millikan, za co między innymi w roku 1923 otrzymał Nagrodę Nobla. Ładunki wytwarzają pole elektryczne. Tyle wiedzy ze źródeł fachowych. Interesująca jest istota zjawiska.

W latach 30. XX wieku podczas badania promieniowania kosmicznego odkryto cząstki o masie równej masie elektronu, ale o ładunku dodatnim. Nazwano je pozytonami.

          Zasada zachowania ładunku mówi, że ładunek elektryczny jest czymś realnym, przeliczalnym, fizycznie istniejącym i podpięty pod cząstkę materialną jak elektron, czy proton. Ładunek jest wielkością skwantowaną, co oznacza, że ładunek każdego obiektu jest zawsze całkowitą wielokrotnością ładunku elementarnego. Możemy podać tylko jego własności i sposób pomiaru. Wartość ładunku elektrycznego nie zależy od prędkości cząstki naładowanej – jest taka sama we wszystkich układach inercjalnych.

          W ramach Modelu Standardowego cząstek elementarnych kwarki mają ładunek ułamkowy równy −1/3 lub +2/3 ładunku elementarnego, a antycząstki posiadają ładunek o znaku przeciwnym. Kwarki nigdy jednak nie występują osobno, lecz zawsze tworzą układy złożone, których łączny ładunek jest sumą ładunków kwarków składowych, w ten sposób cząstki mają ładunek całkowity.

          Kwazicząstki nie są rzeczywistymi cząstkami, ale obiektami sztucznie zdefiniowanymi i jako takie mogą mieć ładunek niebędący wielokrotnością ładunku elementarnego. W 1982 Robert Laughlin wyjaśnił ułamkowy efekt Halla za pomocą kwazicząstek o ułamkowym ładunku, ale nie uważa się by było to złamanie zasady skwantowania ładunku elektrycznego.

          Wszystko wskazuje na to, że ładunek elektronu pochodzi z jego struktury, dlatego nie można jemu przydzielić ładunku. On ma go w sobie. Nauka tak daleko nie sięga, ale elektron posiada wewnętrzna strukturę, z której pochodzi ta własność. W protonie, ładunek pochodzi z sumy niepełnych ładunków jego kwarków. Doświadczalnie nie można sfotografować elektronu, ale można ze znajomości jego przymiotów opracować jego hipotetyczną strukturę.

          Czy można sztucznie wytworzyć ładunek. Bez podłoża materialnego, substratu nie można. Można natomiast wytworzyć sztucznie  pole elektryczne, które oddziałuje z innymi polami elektrycznymi, czy magnetycznymi.  Można przypuszczać, że ładunek elektryczny jest tylko właściwością i nie przysługuje mu samodzielne istnienie. Jest przypadłością materii. W przypadku elektronu, czy protonu jest narzucona obligatoryjnie. Nie ma elektronu, czy protonu obojętnego na tę przypadłość. Z drugiej strony nie można przypisać ładunku neutronowi. Przypadłość ładunku jest narzucona przez Stwórcę, dlatego jest dla człowieka nie do ogarnięcia rozumem. Brak jest wytłuczenia konieczności istnienia i jego sposobu istnienia. Można mówić tylko o skutkach istnienia ładunków, a nie o ich przyczynie.  A może jest coś o czym nie wiem?