–
Które
księgi należą do ksiąg mądrościowych?
– Do
ksiąg mądrościowych, w świetle nowoczesnych badań[1]
oprócz Księgi przysłów, mądrości i Syracha zalicza się Księgę Rut, Tobiasza,
Jonasza i Estery. Dawniej uważano je za dzieła historyczne. Dziś wiadomo, że są
to powieści literackie opracowane na kanwie historycznej.
–
Księgi
mądrościowe sugerują, że dawniej żyli mądrzy ludzie. Czy to prawda?
–
Mądrość nie mierzy się wielkością posiadanej wiedzy, ale umiejętnością
życia w danych warunkach. Zapewniam cię, że przynajmniej
od czasu początków piśmiennictwa mądrość była nie tylko znana, ale
ceniona. Przed filozofami żyli mędrcy, którzy pozostawili po sobie wiele
mądrych sentencji. Sami pisarze biblijni wspominają o mędrcach Arabii (1 Krl
5,10), Massy (Prz 30, 1;31,1), Edomu (hi 2,11), Egiptu (rdz 41,8), Babiloni (Iz
47,19–13 i inni). Mądrość była w cenie od zarania historii. Pisarze semiccy
korzystali z mądrości starożytnego Egiptu. Wraz z mądrością szedł porządek,
harmonia i sprawiedliwość. Zdawano sobie sprawę, że bogactwo nie idzie w parze
z mądrością ludzką, dlatego uważano, że losy człowieka zależą od boga. Od dawna
zastanawiano się nad sensem życia. Przemyślenia staroegipskie dotarły do mędrców Izraela. Mądrościowe
pisma mezopotamskie odznaczają się większym bogactwem form literackich niż
literatura mądrościowa Egicjan. Pouczenia Szuruppaka (odpowiednik Noego)
zostały przetłumaczone z języka sumeryjskiego na akkadyjski. Znane są zbiory
przysłów opracowane przez pisarzy mezopotamskich, np. Nie czyń złego waszym
przeciwnikom. Nagradzajcie dobrem tych, co wam źle czynią. Przysłowie
przypomina najwyższe wymagania etyczne chrześcijan. Mędrcy biblijni mieli od
kogo uczyć się mądrości. Księgę przysłów zredagowano w III w. przed Chr., co
nie znaczy, że nie zawiera w sobie treści pochodzących od Salomona.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz