Katecheza młodych cz.70.

–      Czy nowonarodzonego Jezusa można nazywać Bogiem?

–      Pewne sformułowania tak utarły się w powszechnej mowie, że nie dostrzega się, że są merytorycznie błędne. Poza Bogiem Stwórcą nie ma innego Boga i nigdy nie będzie. W pytaniu twoim jest ukryta teza zmierzająca do politeizmu.  Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie (Mt 23,9). Ewangelia wyraźnie wskazuje, że poza Ojcem nie ma innego Boga. Jezus osiągnie na krzyżu chwałę Ojca.  Co innego jest być Bogiem, a co innego mieć Jego Chwałę. Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który [go] uprawia (J 15,1). Wola Jezusa jest integralnie związana z wolą Boga, co pozwala na działanie w tym samym duchu (w tym samym Akcie działającym). Co chce Ojciec, tego chce Syn. Temat ten będzie jeszcze dalej rozwijany. Przeciąganie Chwały Jezusa na początek Jego życia można traktować jedynie jako wyraz szacunku do Jezusa, zwłaszcza że mówimy o Nim w czasie przeszłym.  Warto przywołać Nowy Testament, który daje temu wykładnię:  A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony (J 7,39);  On Mnie otoczy chwałą (J 16,14); uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył (Flp 2,8–9); czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały (Łk 24,26);  A i ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz (Łk 24,26); Pełna chwała Jezusa nastąpi w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi (Łk 17,30); A jako Mojżesz węża na puszczy wywyższył, tak musi być wywyższony Syn człowieczy (J 3,14); Jak mówił: przyjdzie w chwale Ojca swego (Mt 16,27). On jest obrazem Boga niewidzialnego (Kol 1,15). Jak widać, sam Nowy Testament świadczy, że Jezus osiągnie chwałę Ojca dopiero na krzyżu. W Betlejem (lub w innym mieście) narodził się Człowiek, który swoim życiem pokazał do czego jest zdolna istota ludzka. To co osiągnął jest wizytówką człowieka. Przez Jezusa możemy być dumni kim jesteśmy. Nie należy jednak zapominać, że człowiek jest istotą stworzoną i wszystko co posiada (talenty) otrzymał od Stwórcy. Nie ma więc powodów do pychy. Prawdą jest, że na podstawie otrzymanych darów potrafi wytwarzać wiele wspaniałości. Już dzisiaj potrafi generować światy, na szczęście tylko wirtualne. Człowiek potrafi sięgać do przestrzeni atomów jak i penetrować świat kosmiczny. To wszystko pokazuje wielkość człowieka, a zarazem koncepcje Boga. Czy mamy za co Bogu dziękować? Ja nie mam z tym problemu.