Papież Celestyn IV (1241) był starcem jak został wybrany. Po
wyborze kardynałowie uciekli, nie chcąc narazić się na ponowne uwięzienie.
Papież umarł jeszcze w tym samym roku.
Przez dwa lata nie było nikogo, aby dokonać wyboru.
Papież Innocenty IV (1243–1254 mimo, że
początkowo sprzyjał Fryderykowi II rozpoczął z nim wojnę. Sam uciekł do Francji
do Lyonu. Walka ta miała poważne następstwa. Przyczyniła się między innymi do
niepowodzenia krucjaty Ludwika, która nie otrzymała od zdezorientowanych sporem
książąt wystarczającego wsparcia. Papież posuwał się nawet do zgładzenie
Fryderyka II oraz jego syna Enzio. Ludwik z niewoli egipskiej potępił papieża za nadużycie władzy dla zaspokojenia
swoich ambicji. Papież korzystał z wszelkich środków aby osiągnąć swój cel,
nawet udzielał dyspensy osobom pragnącym zawrzeć sprzeczne z prawem małżeństwa. Kiedy umarł Fryderyk II papież
podjął walkę z jego synami. Innocenty zezwoli inkwizytorom na stosowanie tortur,
a skazanym odmówił apelacji. W 1243 Innocenty IV nadał Krzyżakom Prusy jako
lenno Stolicy Apostolskiej. Ogłosił kanonizację Stanisława ze Szczepanowa,
biskupa krakowskiego. Na łożu śmierci rzekł do bratanków: Czemu się tak
użalacie? Czy nie uczyniłem was wystarczająco bogatymi?
Papież Aleksander IV (1254–1261) równie chciwy
jak jego poprzednik. Jego głównym celem było nie dopuścić, aby synowie
Fryderyka II byli królami Sycylii. W Sycylii panował syn Fryderyka II Manfred.
W 1255 papież ekskomunikował Manfreda.
Papież Urban IV (1261–1264) rezydował w Viterbo, a następnie
w Orvieto. Polityka papieska ukierunkowała się w stronę Francji. Papież
wprowadził nowe święto w całym Kościele – Boże Ciało. Za pomocą bankierów i
kupców utworzył nową partie papieską i uzyskał od niej poparcie. Dążył do
pozbawienia Manfreda rządów na Sycylii. Rozgrywki ze Wschodem zakończyły się
fiaskiem wraz ze śmiercią papieża. Papiestwo coraz bardziej uzależniało się od
Francji. Kościołem będą rządzić potężni kardynałowie, ustanowieni przez
najpotężniejsze dwory Europy.
Papież Klemens IV (1265–1268) kontynuował politykę profrancuską
swego poprzednika. Koronował Karola Andegaweńskiego (1226–1285), syna króla Francji Ludwika VIII Lwa i Blanki Kastylijskiej,
na króla Sycylii. Manfred usiłował bronić swych praw. Zginął pod Benewentem.
Jego bratanek Kondradyn, przybył do Włoch, walczyć o spadek po dziadka,
Fryderyku II. Niestety wpadł w ręce Karola, który rozkazał go ściąć na
neapolitańskim rynku. Papież nie zrobił nic, aby uratować młodego księcia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz