Papież Pius II (1458–1464) przed wyborem pisał poezje
erotyczne i frywolne powieści (Lukrecja i Euryalusa). Nawrócony stał się
księdzem, a później został papieżem. Poeta miłości stał się apologetą wiary, a
literackie wyznanie własnych win pomogło mu w karierze. Animozje wśród
kardynałów ułatwiło mu objęcie pontyfikatu. Przyjął to wyróżnienie ze łzami w
oczach. Papież miał problem. Wokół szerzyła się korupcja na niespotykaną skalę.
Człowiek , który był zwolennikiem koncyliaryzmu jako papież potępił ją. Próbował
zorganizować krucjatę przeciw Turkom. Niestety tylko Wenecja obiecała pomoc.
Czekając na flotę zmarł trzy dni po jej przybyciu.
Papież Paweł II (1464–1471)
zobligowany do spełnienia wielu żądań został wybrany na papieża. W trzy
dni po koronacji Paweł II anulował zobowiązania i zmusił kardynałów do
podpisania dokumentu, którego tekst starannie zasłaniał dłonią. Próżność była
jedną z dominujących jego cech. Kazał
ozdobić swoja tiarę , szlachetnymi kamieniami,
o znacznej wartości. Brak wykształcenia przekładał się na pogardę do
humanistów. Budował mniej pałaców, ale za to udoskonalił ścieki, założył
pierwszą w mieście drukarnię oraz rzymskie wydawnictwo Libreria Editrice
Vaticana. Dla ludu organizował zabawy, festyny, czy bankiety. Dla
Polski nie był przyjazny. Klątwą objął króla Kazimierza IV Jagiellończyka.
Papież Sykstus IV (1471–1484) odłożył sprawy wiary na bok.
Interesował się doczesnością materialną. Pieniądze były mu potrzebne na życie w
przepychu. Wprowadził nepotyzm na wielką skalę. Pomagali mu w tym niegodziwi
krewni. Handel odpustami nigdy nie osiągnął takiej skali. Gdy zabrakło
pieniędzy nie zawahał się przed symonią (sprzedaż urzędów). Operacje finansowe pozwoliły papieżowi
ozdobić kaplicę, która do dziś nosi jego imię – Kaplicę Sykstyńską. Uważany
jest za drugiego fundatora Biblioteki Watykańskiej. Organizował prymitywne
zabawy karnawałowe i liczne pogańskie rozrywki. Zadowalał finansowo swoje
liczne kochanki. Powszedniość walk
ulicznych przeobraziły je w gigantyczny dom dla obłąkanych. Papież nie miał
czasu zwoływać sobór z nakazu konklawe. Zniecierpliwiony biskup Andrzej
Zamometic powziął tą inicjatywę w Bazylei. Ta inicjatywa ściągnęła na miasto
interdykt. Bazylea przez dwa lata nie chciała wydać biskupa, pomimo gróźb
papieża. Andrzej sam rozwiązał ten problem, popełniając samobójstwo. Papież ustanowił Święto Niepokalanego
Poczęcia. Zezwolił władzom hiszpańskim na wznowienie działalności inkwizycji.
Była ona wymierzona przeciwko Żydom i mahometanom, którzy nie chcieli przyjąć
chrztu. Okrutny inkwizytor Torquemad, dominikanin wciągu piętnastu lat
doprowadził do wydania 97 000 wyroków i spalenia żywcem 16 200 osób. Skazanym
konfiskowano część majątku. Pojawiły się wielkie nadużycia. Po ataku gniewu, po
nieudanej transakcji finansowej dostał gorączki i następnego dnia zmarł. Wielu
Rzymian uznało ten dzień za najpiękniejszy w ich życiu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz