Papieże cd. 65

Papież Urban VII (1590) zmarł na malarię jak jego poprzednik trzynaście dni po elekcji.

 

Papież Grzegorz XIV (1590–1591) słaby fizycznie i psychicznie zdał się całkowicie na swojego bratanka, Pabla Sfondrati, którego uczynił kardynałem. Nie był to człowiek kompetentny, lecz tylko – ambitny. W ciągu kilku miesięcy zrujnował politykę równowagi Sykstusa V.  Papież porzucił politykę neutralności    w sporze między Francją a Hiszpanią. Poparł Ligę Katolicką we Francji kierowana prze Hiszpanię. Poczynił kroki przeciwko królowi Francji Henrykowi IV (obłożył go ekskomuniką).   Śmierć papieża przerwała bezsensowną politykę jaką prowadził.

 

Papież Innocenty IX (1591) umarł wkrótce po elekcji.

 

Papież Klemens VIII (1592–1605) był legatem w Polsce. Jego kariera urzędnicza przydała się do kierowania państwem Watykańskim. Żył skromnie, choć nie zrezygnował z wystawności życia dworskiego i karnawałowych zabaw. Starał się jednak o ich religijny charakter. Przeprowadził reformę Kurii. Gdy król Francji Henryk IV (hugonot) nawrócił się na wiarę katolicką, papież mógł udzielić mu wsparcia i tym samym osłabić nieco wpływy Hiszpanii. 1 kwietnia edykt nantejski uznał katolicyzm za państwową religię Francji, przyznając wolność wyznania i kultu. Popularność papieża zmalała po dwóch procesach, matki i córki, które więzione latami przez ojca, uwolniwszy się zabiły potwora. Papież nie znalazł okoliczności łagodzących i biedne kobiety straciły głowy na szafocie. Tłum nie mogąc wyładować gniewu na papieżu zlinczował kata ofiar. W 5 miesięcy później skonał w płomieniach Giordano Bruno. Dominikanin poświęcał się szerzeniu myśli wolnościowych. Jego traktaty były czytane w Genewie, Londynie i Paryżu. W Wenecji dopadła go inkwizycja. Za pontyfikatu Klemensa VIII inkwizycja rzymska skazała na śmierć ok. 30 heretyków.  W tym czasie wybuchł spór pomiędzy dominikanami a jezuitami o wpływie łaski Bożej na wolę człowieka. Papież nie zajął stanowiska[1]. Krytykując nepotyzm sam udzielił godności swoim bratankom. Jeden z nich miał 14 lat. Pod koniec życia często uczestniczył Trybunałowi Inkwizycyjnemu. Podczas jednego z nich dostał ataku apopleksji.

 

Papież Leon XI (1605) podczas ceremonii objęcia Lateranu przeziębił się i w 10 dni później spoczął w grobie.

---

[1] Bóg udziela łaski wszystkim jednakowo.  Od człowieka zależy czy ją przyjmie, czy odrzuci. Tak więc spór był całkowicie niepotrzebny (przypis autora).