Bóg nigdy by nie powiedział

          Kiedy pisze się bajkę łatwo jest wprowadzać niezwykłe zdarzenia, wręcz nieprawdziwe. W Biblii wielokrotnie powtarzane są zwroty: Bóg ukazał się ... powiedział do niego: (por. Rdz 35,9–10). Natrętny antropologizm Boga potrafi zniechęcić czytelnika do studiowania Biblii. Czytając, trzeba wyciszyć emocje i skupiać się na teologicznym przekazie. Ktoś zapyta, a może i przekaz jest wymyśloną bzdurą? Na ten temat już pisałem, ale powtórzę. Autor natchniony odczytuje intencje Boga w swoim sercu. Przekazaną treść obrazuje w piśmie. Intencje nie są wyrażone słownie lecz są stanem ducha. Co to znaczy? To znaczy: Wiem, ale trudno to ująć słowami.  Dosyć sprytne tłumaczenie. Jedyne, aby wierzyć, że Bóg odsłania swoje racje. Bóg może wpływać jedynie na stan ludzkiego ducha. Cokolwiek dobrego odczyta się w sercu – od Boga pochodzi.

          Spostrzegawczy czytelnik dojrzy, że przesuwam wiarę w inne miejsce. Nie wierzę w przekazy słowne podane w Biblii, a wierzę w mechanizm relacji Boga z człowiekiem. Są one w przestrzeni duchowej. Człowiek odczytuje Boga przez zdolność jaką od Niego otrzymał. Ta wiara koreluje z wiedzą jaką nabyłem, studiując tematykę religijną od ponad 30 lat .

         Bóg nigdy by nie powiedział:  Po czym Bóg rzekł do niego: «Ja jestem Bóg wszechmocny. Bądź płodny i rozmnażaj się» (Rdz 35,11). Słowa bardziej pasują do przekazu ludzkiego, w których chce się podkreślić, że Bóg jest wszechmocny. Jest tu więc pewna polityka, koncepcja autora.

          Kraj, który dałem Abrahamowi i Izaakowi, daję tobie; i twemu przyszłemu potomstwu dam ten kraj» (Rdz 35,12). Historycznie plemiona zdobywały tereny i je osiedlały. Silniejszy wygrywał. Izraelici chcieli autorytetem Boga przywłaszczyć sobie cudzą ziemię (Kanaan). Jest to nadużycie. Nawet obecne zasiedlenie Żydów w Palestynie zostało załatwione politycznie przy wsparciu innych silniejszych narodów (Anglia, USA), a nie zdobyte. Po I wojnie światowej Liga Narodów zgodziła się na stworzenie Mandatu Palestyny pod brytyjskim protektoratem, z celem utworzenia „żydowskiej siedziby narodowej”. W 1947 Organizacja Narodów Zjednoczonych zgodziła się na podział Palestyny na dwa państwa: żydowskie i arabskie. 14 maja 1948 (5 ijar 5708) zgodnie z decyzją ONZ państwo Izrael proklamowało niepodległość, jednak okoliczne państwa arabskie odmówiły zaakceptowania planu i rozpoczęły wojnę. I wojna izraelsko-arabska potwierdziła niepodległość i poszerzyła granice państwa żydowskiego poza zasięg przewidziany przez plan ONZ. Od tamtej pory do dzisiaj Izrael nieustannie tkwi w konflikcie z wieloma ościennymi państwami arabskimi. Przez ten czas prowadził kilka wojen. Od swego powstania granice Izraela ze wszystkimi sąsiednimi państwami były tematem sporów. Jednakże Izrael podpisał traktaty pokojowe z Egiptem i Jordanią, są także czynione wysiłki, by kontynuować proces pokojowy z Palestyńczykami (Wikipedia).