Pokochać własne życie

          Każdy ma własny scenariusz życiowy i swoją historię. Można ją opisywać według dostępnych gatunków literackich, od dramatów po komedie. To co jest istotne, to, to, że każde dzieło życia nie jest powtarzalne. W tej niepowtarzalności można dostrzec jej piękno. Życie składa się z chwil lepszych lub gorszych, ale każda chwila ma swój koloryt emocjonalny.  Z każdą chwilą gorszą wzbudza się nadzieje, że koszmar kiedyś się skończy, że będzie lepiej. W chwilach radości budzi się lęk, że szczęście szybko przeminie. Każde nowy dzień jest czysty sam w sobie. Jest niezapisaną kartą (tabula rasa), którą trzeba wypełnić i zamalować. Każdy jest malarzem własnego życia. Los narzuca człowiekowi zdarzenia na które w większości nie ma się wpływu,  ale sposób odbioru i przeżycia zależy od woli, wrażliwości którą ma się w sobie. Od ludzkiej psychiki zależy, czy odbierany świat jest w barwnych kolorach. Dramaty mogą dostarczać emocji i wzruszeń. Wielu osób twierdzi, że życie skromne jest bogatsze od życia w przepychu. Bogactwo usypia, odbiera emocje. Zwierzęta karmione stają się leniwe.

         Życie ludzkie można podzielić na krótkie scenki, epizody. W nich odgrywają rolę różne eksponaty. Można się im przyjrzeć i docenić nie tylko ich rolę ale strukturę, funkcjonalność, postać, kolor  i inne przymioty. Przyglądając się nim można zachwycić się ich szczegółami, niuansami. Wszystkie są w jakiś sposób małymi dziełami sztuki. Kiedy oglądam rysunki mojego wnuka (5 lat) to wzruszają mnie kreski i pomazańce, niezgrabne figury w których jest zapisana dziecięca emocja, wizja. W figurach nieregularnych, w abstrakcyjnych proporcjach zapisana jest np. koza. Jakby mi mój wnuczek o tym nie powiedział nie odczytałbym treści rysunku. Na moim biurku leży rysunek postaci ludzkiej z brodą sięgającą do stóp. Proste kreski, ale naładowane są dziecięcą wizją. Kiedy brałem do ręki skrzypce zawsze zachwycałem się ich budową. To geniusz ludzki sprawił, że one są tak piękne. Każdy zagrany dźwięk ma swoją treść i emocję. Wszystko w około do nas przemawia, cieszy nasz wzrok i o czymś mówi. Życie jest obecnością w bajkach czy w legendach. Dzisiejszy poziom technologiczny sprzyja ludzkiej wyobraźni. Latamy jak ptaki, pływamy jak ryby, sięgamy  do księżyca, oglądamy historie wszechświata sprzed miliarda lat. W tym wszystkich uczestniczymy naszym życiem. Wpisujemy się w globalną historię. Jak nie kochać własnego życia, własnej historii. Jak można nie podziwiać głównego Projektanta rzeczywistości.