Łączna liczba wyświetleń

czwartek, 22 października 2015

Evangile selon s. Marc 24 i tłumaczenie


          La péricope L’exorcime au nom de Jésus (Marc 9:38–41) ne sont pas dans Matthieu, et est une version abrégée de Luc (Luc 9:49). Cependant, est-ce que l'Evangile de Matthieu ne fut pas plus tôt que l'Evangile de Marc? Luc a utilisé l'un de l'Évangile et un autre évangéliste. Le texte révèle le problème
comment des disciples de Jésus ont fait. Ils ont noté que d'autres (non-disciples de Jésus) faire comme eux. Ils guérissent et des miracles au nom de Dieu. Ils adment même qui interdisent de telles pratiques à d'autres. Il n'a montré aucune surprise et dit:  Ne l'en empêchez pas, répondit Jésus, car il n'est personne qui, faisant un miracle en mon nom, puisse aussitôt après parler mal de moi (Marc 9:39).
          Personne n'a pas le monopole de la vérité. Même Jésus. Il est disponible pour tout le monde. L'éthique, la loi naturelle est universelle et au-delà de la religion. Si quelqu'un est bon, il n'a pas d'importance à quelle religion appartient. Son acte est Dieu agréable et reçoit son dû pour le paiement. Qui n'est pas contre nous est pour nous (Marc 9:40). Si quelqu'un est pas contre nous dans le sens de l'éthique, il représente une loi naturelle qui est un don de Dieu à tous. La phrase suivante devrait être considérée comme un exemple: Et quiconque vous donnera à boire un verre d'eau en mon nom, parce que vous appartenez à Christ, je vous le dis en vérité, il ne perdra point sa récompense (Marc 9:41). Si quelqu'un donne même une tasse d'eau à une soif, faire un autre bon, peu importe ce que le croyant, ce sera également récompensé.
          Jésus révèle l'universalité de la loi naturelle et éthique universelle. Une chose est juste, parce qu'il vient de l'unique Dieu. Placer religieux n'a pas d'importance. Cette science est très importante, surtout pour les fanatiques de la religion catholique. Beaucoup sont malheureusement juste ces fervents catholiques qui croient que la religion catholique comme la seule. Pire, quand les autres se détournent du scandale. Quiconque fait le bien, ne manquez pas le prix.
          La péricope Scandal (Marc 9:38–41) dans le développement de la marque surprenant de ne pas ce qu'il est, mais ce qui l'est pas. Dans les Evangiles de Matthieu et de Luc il est écrit: Malheur au monde à cause des scandales! Car il est nécessaire qu'il arrive des scandales; mais malheur à l'homme par qui le scandale arrive! (Matthieu 18:7); Il est impossible qu'il n'arrive pas des scandales; mais malheur à celui par qui ils arrivent! (Luc 17:1). Dans Marc ce verset ne existe pas. Pourquoi?
          Ce verset révèle un secret important de l'iniquité humaine. Un sin est incertain. Il n'y a pas de coquetterie que tout pourrait être bien et dandy. Scandale doit venir. Qu'est-ce que cela signifie? Après tout, Dieu créa l'homme en lui donnant tous les avantages qu'il était sans péché. Comment pouvez-vous être sûr du péché? Dieu a donné la liberté de l'homme, et donc Dieu peut-il dire non. La liberté de l'homme fait nouvelle situation. Dieu l'a élevé à la dignité des êtres humains seuls. En termes de l'homme éthique est devenu une créature totalement indépendant par rapport à Dieu. Il peut faire ce qu'il veut. Il manque un. Il n’est pas parfait comme Dieu. Tout meurt imparfaits, détruit et dégrade. La conséquence des imperfections de l'homme est un pécheur. Le péché des résultats de manière si, par définition, être imparfait. Nicolas Berdiaev (1874–1948) a écrit: Dieu n'a pas de pouvoir sur la liberté de l'être humain, seulement humain vous aidera à faire le bon choix, ne pas prendre la responsabilité pour le mal dans le monde.
          L'amour de Dieu pour l'homme met en garde: mais malheur à celui par qui ils arrivent. Cela signifie qu'il est prêt à protéger tout le monde du péché, si un homme de désirs. Dieu donne à l'homme la grâce, mais conditionnellement - qui il veut. De cette façon, il ne viole pas le don de la liberté. L'abondance de la grâce de Dieu est abondante. Il offre une liberté et peut être protégée contre les tentations. Seul le fou ne peut pas comprendre ce qui doit donc aimer notre Créateur. Il se soucie des autres, tout en respectant la dignité que le sacrifice humain.

Tłumaczenie

          Perykopy W imię Jezusa  (Mk 9,38–41) nie ma u Mateusza, a jest w wersji skróconej u Łukasza (Łk 9,49n). Czy Ewangelia Mateusza nie była jednak wcześniejsza od Ewangelii Marka? Łukasz korzystał z ewangelii jednego i drugiego ewangelisty.  Tekst perykopy ujawnia problem jaki mieli uczniowie Jezusa. Zauważyli, że inni (nie będący uczniami Jezusa) czynią podobnie jak oni. Leczą i czynią cuda w imię Boga. Przyznają nawet, że zabraniali takich praktyk innym. Jezus nie okazał zaskoczenia i odrzekł: Nie zabraniajcie mu, bo nikt, kto czyni cuda w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie (Mk 9,39).
          Nikt nie ma monopolu na Prawdę. Nawet Jezus. Ona jest dostępna każdemu. Etyka, prawo naturalne są czymś uniwersalnym i ponad religią. Jeżeli ktoś jest dobry, to nieważne do jakiej religii należy. Jego uczynek jest Bogu miły i otrzyma za to należną mu zapłatę. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami (Mk 9,40). Jeżeli ktoś nie jest przeciwko nam w rozumieniu etyki, to reprezentuje prawo naturalne, które jest darem Boga dla wszystkich. Kolejne zdanie należy traktować jako przykład: Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę, powiadam  wam, nie utraci swojej nagrody (Mk 9,41). Jeżeli ktoś poda kubek wody spragnionemu, uczyni drugiemu dobro, niezależnie czego jest wyznawcą, ten również zostanie wynagrodzony.
          Jezus ujawnia uniwersalizm etyczny i uniwersalizm prawa naturalnego. Jedno jest tylko prawo, bo od Jednego Boga pochodzi. Umiejscowienie religijne nie ma większego znaczenia. Nauka ta jest bardzo ważna, zwłaszcza dla fanatyków religii katolickiej. Wiele jest niestety takich właśnie pobożnych katolików, którzy uważają religię katolicką za jedyną. Gorzej, gdy od innych odwracają się ze zgorszeniem. Każdego, kto czyni dobro, nie ominie nagroda.
          Perykopa Zgorszenie  (Mk 9,38–41) w opracowaniu Marka zaskakuje nie tym, co w niej jest, ale tym czego w niej nie ma. W Ewangeliach Mateusza i Łukasza jest napisane:  Muszą wprawdzie przyjść zgorszenia, lecz biada człowiekowi, przez którego dokonuje się zgorszenie (Mt 18,7); Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą (Łk 17,1). U Marka tego wersetu brak. Dlaczego?
          Werset ten ujawnia ważną tajemnicę nieprawości człowieka. Grzech jest pewny. Nie ma tu kokieterii, że wszystko może być cacy. Zgorszenia muszą przyjść. Co to znaczy? Przecież Bóg stworzył człowieka dając mu wszystkie atuty, aby był bezgrzeszny. Skąd ta pewność grzechu? Bóg dał człowiekowi wolność, tym samym może on Bogu powiedzieć nie. Wolność człowieka sprawiła nową sytuację. Bóg wywyższył człowieka do godności samodzielnej istoty. Pod względem etycznym człowiek stał się tworem całkowicie samodzielnym w stosunku do Boga.  Może uczynić wszystko, co chce. Brakuje mu jednego. Nie jest doskonały jak Bóg. Wszystko co niedoskonałe obumiera, niszczy się i ulega degradacji. Konsekwencją niedoskonałości człowieka jest grzeszność. Grzeszność wynika więc jakby z definicji niedoskonałości bytu.  Nikołaj Bierdiajew (1874–1948) pisał: Bóg nie ma władzy nad wolnością ludzką, pomaga jedynie woli człowieka dokonać właściwego wyboru, nie ponosząc odpowiedzialności za zło w świecie[1]. 
          Bóg z miłości do ludzi przestrzega: lecz biada temu, przez którego przychodzą. Znaczy, że jest gotów chronić każdego przed grzechem, o ile człowiek tego zapragnie. Bóg udziela człowiekowi łaski, ale warunkowo – kto tego zapragnie. W ten sposób nie narusza daru wolności. Obfitość łaski Boga jest ogromna. Ofiarowuje wolność i może chronić od pokus. Tylko nierozumny nie pojmuje za co powinien tak bardzo kochać naszego Stwórcę. On troszczy się o człowieka, szanując jednocześnie godność jaką człowiekowi ofiarował.


[1] Encyklopedia Katolicka II tom KUL Lublin, kol. 543.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz