Evangile selon s. Marc 4 i tłumaczenie

          La péricope Guérison d’un démoniaque (Marc 1:23–28) décrit un homme obsédé par un esprit impur (lire malades mentaux). Un signe de sa maladie était la peur (manie de la persécution). Avec la crainte demandé à Jésus: Tu es venu pour nous perdre. Je sais qui tu es: le Saint de Dieu (Marc 1:24; Luc 4:34). Jésus a commandé sévèrement: Tais-toi, et sors de cet homme  (Marc 1:25). Événement (exorcisme) accompagne une scène pleine d'émotion. Il n'y a pas étonnant. Guérison de l'esprit, principal organe du corps de commandement entraîne une perte de conscience temporaire. Le patient tombe et se tordant de convulsions. Son cerveau ne peut pas contrôler les mouvements du corps. Après un moment, le patient se calme. L'esprit commence à travailler normalement.

          Ceux qui croient en les mauvais esprits, en particulier dans Satan comme entités propre existence ontologique existants, lire le contenu de la lettre. Aujourd'hui, de plus en plus de gens croient que les mauvais esprits (sauf si elle vient à les âmes impures) que ne existent pas des entités distinctes. Il est lentement se sert à une nouvelle inspection du surnaturel.

          Guérir un esprit malade a besoin de pouvoirs et capacités extraordinaires. Marc ne explique pas pourquoi le pouvoir vient. Juste qui appelle Jésus, le Fils de Dieu.

          Dans trois des évangiles est placé mention de la mère de la guérison Peter en droit, qui est consommé avec une forte fièvre. Dans Matthieu et Marc est décrit dans le même détail: S'étant approché, il la fit lever en lui prenant la main, et à l'instant la fièvre la quitta. Puis elle les servit (Matthieu 8:15; Marc 1:31). Luc écrit que Jésus mot (message) guéri femme. Les différences dans la description témoignent de la fiabilité des écrivains. Il n'y a rien de désir de manipuler la vérité. Chaque écrit tel qu'il le voyait.

          Pour vivre dans le moment de la croyance ministère de Jésus dans les mauvais esprits, il était très répandue. Il n'y a pas étonnant que, dans l'Evangile de Marc est écrit: il ne permettait pas aux démons de parler, parce qu'ils le connaissaient (Marc 1:34). Aujourd'hui vous avez par ailleurs lire le contenu de l'Évangile. Lentement, pour beaucoup, surtout pour les apôtres, il a révélé la vérité sur Jésus. Ceci est quelqu'un de spécial, ayant un contact avec Dieu. Jésus était très inquiet de publicité au début, il ne voulait pas être perçu ni comme annoncé messie politique, ni un magicien qui fait des miracles et des signes. Jésus se souciait pour l'ensemencement d'une nouvelle vision de la religion. Il faut du temps et de la réflexion. Nous pouvons dire que Jésus a présenté son propre concept, qui peut être appelé la religion réfléchissante.


Tłumaczenie

 

          Perykopa Uzdrowienie opętanego (Mk 1,23–28) opisuje człowieka opętanego duchem nieczystym (czytaj chorego na umyśle). Oznaką jego choroby był strach (mania prześladowcza). Z trwogą zapytał Jezusa: Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boży (Mk 1,24; Łk 4,34). Jezus rozkazuje surowo: Milcz i wyjdź z niego. Zdarzeniu (egzorcyzmowi) towarzyszy scena pełna emocji. Nie ma się czemu dziwić. Uzdrowienie umysłu, głównego organu dowodzenia ciałem powoduje chwilową utratę świadomości. Chory upada i wije się w konwulsjach. Jego mózg nie panuje nad ruchami ciała. Po chwili chory uspakaja się. Umysł zaczyna pracować normalnie.

          Ci, którzy wierzą w duchy nieczyste, konkretnie w szatana, jako byty ontologiczne istniejące własnym istnieniem, odczytują treść dosłownie. Dziś coraz więcej osób uważa, że duchy nieczyste (chyba, że chodzi o nieczyste dusze ludzkie) jako osobne byty nie istnieją. Warto powoli przyzwyczajać się do nowego oglądu rzeczywistości nadprzyrodzonej.

          Uzdrowienie chorego umysłu wymaga nieprzeciętnej mocy i zdolności. Marek nie wyjaśnia skąd ta moc pochodzi. Wystarczy, że nazywa Jezusa Synem Bożym.

          W trzech ewangeliach umieszczona jest wzmianka o uzdrowieniu teściowej Piotra, którą trawiła wysoka gorączka. U Mateusza i Marka opisany jest ten sam szczegół: Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. Wstała i usługiwała Mu (Mt 8,15; Mk 1,31). Łukasz pisze, że Jezus słowem (rozkazem) uzdrowił kobietę. Różnice w opisie świadczą o rzetelności pisarzy. Nie widać tu chęci manipulowania prawdą. Każdy pisał tak, jak to sam dostrzegał.

          Dla żyjących w czasie działalności Jezusa wiara w duchy nieczyste była powszechna. Nie ma co się dziwić, że w Ewangelii Marka napisane jest: nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ wiedziały, kim On jest (Mk 1,34). Dzisiaj trzeba inaczej odczytywać treść ewangelii. Powoli dla wielu, a zwłaszcza dla apostołów ujawniała się prawda o Jezusie. To ktoś wyjątkowy, mający kontakt z Bogiem. Jezus nie bardzo pragnął wczesnego rozgłosu, bo nie chciał być postrzegany ani jako zapowiadany mesjasz polityczny, ani magik, który czyni cuda i znaki. Jezusowi zależało na zaszczepieniu nowego spojrzenia religijnego. To wymagało czasu i refleksji. Można powiedzieć, że Jezus wprowadzał własną koncepcję, którą można nazwać religią refleksyjną.