Evangile selon s. Marc 25 i tłumaczenie

          Pourquoi Marc quitté les versets (Matthieu 18:7); (Luc 17:1)? Je trouve qu'il est difficile de répondre à cette question. Cependant, il est important de réaliser que les rédacteurs du texte de l'Évangile était en train de changer. Vulgate (traduction latine) est également introduit leurs propres concepts (selon WLG ajoute dans une note 48 que 44 et 46). Les péricopes peuvent être considérées comme une œuvre littéraire contaminés. Les prochaines paroles de l'Evangile (Marc 9:43 plus) sont synoptique et constituent une figure littéraire, appelé l'hyperbole. Bien sûr, il est pas question de couper ses mains ou les pieds coupables de péché. Il est à propos en insistant sur la prévention efficace des péchés.

          La péricope synoptique L’indissolubilité du mariage (Marc 10:1–12, Matthieu 19:1–9; Luc 16:18) transmettre des informations intéressantes. Et Jésus répondant à la question délicate des pharisiens:  s'il est permis à un homme de répudier sa femme (Marc 10:2) révèle les commandements de l'auteur. Il est pas Dieu, mais Moïse: C'est à cause de la dureté de votre coeur que Moïse vous a donné ce précepte (Marc 10:5). Il vaut la peine de garder à l'esprit que la connaissance. L'auteur des commandements est l'homme qui, sous l'inspiration de Dieu, lire l'état des conceptions de la vérité que Dieu. Comment comprenez-vous cela?

          Toutes les pensées de Dieu peut sauver (localiser) dans un état virtuel de l'enregistrement sous le nom de l’état vérité. Un personne autorisée à le faire et l'adopté peut atteindre à leur conscience de cet état et de lire dans les dossiers. Souvent, il arrive que le dossier est bien lire, mais elle est mal transposé à la parole humaine. Parfois, il n'y a pas de mots appropriés pour décrire la connaissance surnaturelle. Bien sûr, la vérité est une condition d'un modèle abstrait qui le rend plus facile à comprendre le dialogue entre Dieu et l'homme. On peut aussi bien écrire que l'on lit l'esprit de Dieu (telle approche, cependant, ne correspond pas à la gravité de Dieu). Tout ce qui vient de Dieu est la Vérité. Cette vérité ne change pas, jusqu'à ce que Dieu lui-même ne changera pas ses desseins. Un état de la Vérité est le concept pensé (pensé-explicative), et non la description factuelle. Cela permet de comprendre le contact avec Dieu, qui, dans un contact instantané avec la grande foule de gens. Moïse étant habilité à le faire lire les pensées de Dieu et a écrit dans le livre de la loi du peuple juif. Jésus confirme que l'intention de Dieu était lien indissoluble entre l'homme et la femme. Tout comme le péché perturbé la relation avec Dieu, de sorte que l'infidélité perturbé l'ordre entre les gens et oppose les intentions de Dieu. Moïse de nécessité, le bon sens, en prenant le moindre de deux maux, assoupli le droit primaire de Dieu. Avait-il ce droit? Il avait, parce que Dieu dit que l'homme se doit organiser ses affaires: Soyez féconds, multipliez, remplissez la terre, et l'assujettissez; et dominez sur les poissons de la mer, sur les oiseaux du ciel, et sur tout animal qui se meut sur la terre (Genèse 1:28). La loi humaine ne dispense pas de la responsabilité divine. Seulement organise la vie organisationnelle. Infidélité restent toujours infidélité. De même, la polygamie ne ressort pas du plan divin: Lémec prit deux femmes (Genèse 4:19). Il était une fois une nécessité, lorsque les hommes portés disparus par des guerres fratricides. Aujourd'hui, la polygamie est progressivement banni dans le monde entier. L'homme se réparer eux-mêmes, une fois établie la loi. Ceci est un exemple de la façon dont lentement homme mûrit dans le plan de Dieu, pour le monde idéal.

          Avec ce péricope peut être lu encore une autre information importante. L'homme peut se connecter avec une femme par le vœu commun, même sans témoins, mais quand le serment de témoin est appelé Dieu une union bénie par Dieu et sacrement habilité. Dieu donne des dons de grâce qui les époux peuvent accepter (ou rejeter). Sans le sacrement d'un tel composé aussi il a une raison d'être, mais il est plus difficile de vivre sans les conjoints de Dieu de soutien supplémentaire.

Tłumaczenie

          Dlaczego Marek opuścił wersety (Mt 18,7); (Łk 17,1)? Trudno mi na to pytanie odpowiedzieć. Warto jednak zdać sobie sprawę, że redakcja tekstu Ewangelii ulegała zmianom. Wulgata (tłumaczenie łacińskie) też wprowadziła własne koncepcje (wg przypisu Wlg dodaje  w. 48 jako 44 i 46). Można uważać perykopę za literacko skażoną.  Następne słowa ewangelii (Mk 9,43n) są synoptyczne i stanowią pewną figurę literacką, zwaną hiperbolą. Oczywiście nie ma mowy o obcinaniu sobie grzesznej ręki czy grzesznej nogi. Chodzi o podkreślenie skutecznego unikania grzechów.         

          Perykopa synoptyczna Nierozerwalność małżeństwa  (Mk 10,1–12; Mt 19,1–9; Łk 16,18) przekazuje ciekawe informacje. Jezus odpowiadając na podchwytliwe pytanie faryzeuszy: czy wolno mężowi oddalić żonę (Mk 10,2) ujawnia autora przykazania. Nie jest nim Bóg, ale Mojżesz: Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał [Mojżesz] wam to przekazanie (Mk 10,5). Warto zapamiętać sobie tę wiedzę. Autorem przykazań jest człowiek, który pod natchnieniem Bożym odczytał ze stanu Prawdy zamysły Boga. Jak to zrozumieć?

          Wszelkie zamysły Boga można zapisać (umiejscowić) w wirtualnym zapisie pod nazwą stanu Prawdy. Człowiek do tego uprawniony i przysposobiony może sięgać swoją świadomością do tego stanu i odczytywać w niej zapisy. Często bywa tak, że zapis jest dobrze odczytywany, ale nieprawidłowo jest transponowany na ludzką mowę. Czasem brakuje odpowiednich słów opisujących wiedzę nadprzyrodzoną. Oczywiście stan Prawdy jest pewnym modelem abstrakcyjnym, który ułatwia zrozumienie dialogu Boga z człowiekiem. Równie dobrze można napisać, że człowiek odczytuje myśli Boga (takie ujęcie jednak nie licuje z powagą Boga). Wszystko, co pochodzi od Boga jest Prawdą. Prawda ta nie ulega zmianie, dopóki Bóg sam nie zmieni swoich zamysłów. Stan Prawdy jest konstrukcją myślową wyjaśniającą, a nie opisem faktograficznym. Ułatwia zrozumienie kontaktu z Bogiem, który w jednej chwili kontaktuje się z wielką rzeszą ludzi. Mojżesz będąc do tego uprawniony, odczytywał zamysły Boga i zapisywał w księdze prawa narodu żydowskiego. Jezus potwierdza, że zamiarem Boga była nierozerwalna więź między kobietą a mężczyzną. Podobnie jak grzech zaburzył relację z Bogiem, tak niewierność zaburzyła porządek między ludźmi i sprzeciwiła się intencji Boga. Mojżesz z konieczności, ze zdrowego rozsądku, przyjmując mniejsze zło, złagodził pierwotne prawo Boga. Czy miał do tego prawo? Miał, bo sam Bóg powiedział, że człowiek ma sobie sam porządkować swoje sprawy:  abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną (Rdz 1,28). Prawo ludzkie nie zwalnia z odpowiedzialności Boskiej. Porządkuje jedynie życie organizacyjnie. Niewierność zawsze pozostanie niewiernością. Podobnie wielożeństwo nie wynika z Bożego zamysłu: Lamek wziął sobie dwie żony (Rdz 4,19).  Niegdyś było to koniecznością, gdy brakowało mężczyzn przez bratobójcze wojny. Dzisiaj wielożeństwo jest powoli zakazywane na całym świecie. Człowiek sam naprawia własne,  niegdyś ustanawiane prawa. Jest to przykład, jak powoli człowiek dojrzewa do zamysłu Bożego, do świata idealnego.

         Z perykopy można odczytać jeszcze inną ważną informację. Człowiek może łączyć się z kobietą przez wspólną przysięgę złożoną nawet bez świadków, ale gdy na świadka przysięgi powołany jest Bóg taki związek jest przez Boga błogosławiony i umocowany sakramentem. Bóg udostępnia dary łaski, które małżonkowie mogą przyjąć (lub odrzucić). Bez sakramentu związek taki ma również rację bytu, ale trudniej jest żyć małżonkom bez Bożego dodatkowego wsparcia.