Evangile selon s. Marc 31 i tłumaczenie

         Un autre péricope Réflexions sur le figuier maudit [La foi et la prière en bible polonais]  (Marc 11:20–26) comporte un levain ce que je tire l'esprit de la théologie (théologie dynamique). Il est écrit: Tout ce que vous demanderez en priant, croyez que vous l'avez reçu, et vous le verrez s'accomplir (Marc 11:24). On peut poser la question, ce qui est la prière et pourquoi il est si important? Il me semble qu'il n'a pas tout le monde comprend vraiment le sens et l'action. Oh, la pétition à Dieu. Les bases de prières sont beaucoup plus profondes et touchent la nature même de Dieu. Parce que l'image ontologique de la nature de Dieu est pas touché, il faut essayer de chercher d'autres moyens alternatifs d'expression de l'existence de Dieu, et par ailleurs de décrire son action. Il est très utile de formuler que le monde est le souffle de Dieu (puissance). C’est quelque chose qui décrit l'action. Parlant de Dieu, de sorte que l'accent devrait être mis sur ce dire la vérité sur Dieu. Nous avons des preuves de son existence par les conséquences de ses actes et par texte inspiré biographe, qui ont donné paroles de Dieu: Je suis celui qui suis (Exode 3:14). La prière doit être en corrélation avec la tranche dynamique de Dieu. Il doit également être dynamique afin d'être efficace. La prière est pas seulement incompréhensible peut être verbale, mais doit contenir un des outils de causalité. Elle doit faire les effets. Jésus dit : Tout ce que vous demanderez en priant, croyez que vous l'avez reçu, et vous le verrez s'accomplir (Marc 11:24). La vraie prière est efficace – vous sera donné (ibid). Ce sont des nouvelles extraordinaires, parce qu'il est pas Dieu prie, mais les gens. Le cœur humain est la force et la puissance. Outil causal de la prière est la foi. Jésus dit simplement : croyez que vous l'avez reçu (Marc 11:24). Inévitablement, la foi ne peut pas être quelque chose de statique et dynamique. On pourrait dire que la prière doit être fervente, chaud. En elle doit impliquer le cœur, et même l'ensemble du corps. Non sans raison, par une prière consiste à soumettre une main (élévation), le signe de la croix et à genoux posture.

          Dans la péricope La mission de Jésus est le baptem de Jean- Baptist de la puissance (Mc 11:27–33) est présentée comme Jésus, il ne voulait vraiment pas dévoiler qui il est. La question principaux sacrificateurs et les autres était fondamentalement raison. Par quelle autorité fais-tu ces choses, et qui t'a donné l'autorité de les faire? (Marc 11:28). Jésus répond à la question pervers du baptême de Jean, en évitant leurs propres réponses. Vous pouvez voir à quel haute estime dont jouit Jan dans la société. Même pendant sa vie, il a été considéré comme un prophète. Jésus est allé manœuvre. Il n'a pas répondu, parce qu'il savait que ce serait incompréhensible. Ses paroles ont été peu significatifs, comme preuve de son intimité avec Dieu, mais il n'a pas grand-chose. Miracles et les miracles qu'il faisait, ne annonçaient une relation avec Dieu, mais rien de plus.

Tłumaczenie

          Kolejna perykopa Wiara i modlitwa (Mk 11,20–26) zawiera w sobie zaczyn tego, co ja podciągam pod teologię ducha (teologia dynamiczna). Napisane jest: Wszystko, o co w modlitwie prosicie, stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie (Mk 11,24). Można postawić pytanie, co to jest modlitwa i dlaczego ona jest taka ważna? Wydaje mi się, że tak naprawdę nie wszyscy rozumieją jej sensu i działania. Ot, prośba do Boga.

          Podstawy modlitwy są o wiele głębsze i dotykają samej natury Boga. Ponieważ ontologiczny obraz natury Boga nie jest trafiony, trzeba próbować szukać innych alternatywnych sposobów wyrażania istnienia Boga oraz inaczej opisywać Jego działania. Bardzo pomocne jest sformułowanie, że Świat jest tchnieniem Boga (mocy). Tchnienie to coś, co opisuje działanie. Mówiąc o Bogu należy skoncentrować się więc na tym, co mówi prawdę o Bogu. Posiadamy dowody Jego istnienia przez skutki Jego działania oraz przez tekst natchnionego hagiografa, który przekazał słowa Boga: Jestem, Który Jestem (Wj 3,14). Modlitwa musi być skorelowana z dynamiczną odsłoną Boga. Musi ona mieć też charakter dynamiczny, aby mogła być skuteczna. Modlitwa nie może być tylko bełkotem słownym, ale musi zawierać w sobie narzędzia sprawcze. Ona musi czynić skutki. Jezus mówi: Wszystko, o cokolwiek byście się modlili i prosili, tylko wierzcie, że otrzymacie, a spełni się wam (Mk 11,24). Prawdziwa modlitwa jest skuteczna – stanie się wam (tamże). To jest niezwykła wiadomość, bo to  nie Bóg się modli, ale ludzie. W sercach ludzkich jest więc siła i moc. Narzędziem sprawczym modlitwy jest wiara. Jezus mówi: tylko wierzcie, że otrzymacie (Mk 11,24). Siłą rzeczy wiara nie może być czymś statycznym, ale dynamicznym. Można powiedzieć, że modlitwa musi być żarliwa, gorąca. W niej musi uczestniczyć serce, a nawet całe ciało. Nie bez kozery z modlitwą wiąże się złożenie rąk (podniesienie), znak krzyża i postawa klęcząca. 

          W perykopie Pytanie o władzę (Mk 11,27–33) pokazane jest jak Jezus nie bardzo chciał ujawniać kim jest.  Pytanie arcykapłanów i innych było w zasadzie słuszne. Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę, żeby to czynić (Mk 11,28). Jezus odpowiada przewrotnym pytaniem o chrzest Janowy, unikając własnej odpowiedzi.  Widać przy tym, jak wielkim poważaniem cieszył się Jan w społeczeństwie. Już za życia był uznawany za proroka. Manewr Jezusa  udał się. Nie odpowiedział, bo wiedział, że byłby niezrozumiały. Jego słowa niewiele znaczyły, a dowodów na Jego zażyłość z Bogiem jeszcze nie było wiele. Cuda i znaki, jakie czynił, jedynie zwiastowały relację z Bogiem, ale nic więcej.