Kontemplacja dynamiczna. Contemplation dynamique

          Pan Zbigniew Kubik, mój serdeczny komentator wpisów, podzielił się refleksją w komentarzu Evangile selon s. Marc 25 na temat przeżywania relacji z osobowym Bogiem  pisząc: Bez słów, bez myśli, bez pragnień, a jedynie przez świadome bycie tu i teraz. Dalej dopisuje: Pozbywanie się słów, myśli i trwanie w kontemplacji to droga, na którą wydaje się być zaproszony każdy z nas.

          Pan Zbyszek dotknął tematu osobistej relacji z Bogiem. Nie mam wiedzy ani uprawnień do komentowania jego słów. Każdy ma swoją wrażliwość na Stwórcę. Mogę jedynie podzielić się własnym doświadczeniem.         

          Moje przeżycia kontemplacyjne są przypadkowe,  ale w chwilach dla mnie potrzebnych. Pasywne trwanie przed Bogiem pozostaje  jednak  chwilą. Bardzo szybko przychodzi potrzeba bliskiego kontaktu z Nim, rozmowy i niemalże dotyku. Bóg jest postacią osobową i choć brak z Nim kontaktu zmysłowego, pragnienie bliskości uruchamia neurotyczne przeżycia.

          Dopiero po takiej kontemplacji – modlitwie – przeżyciu dynamicznym mam wrażenie spełnienia. Czuję się wysłuchanym przez Boga, więcej, zainspirowany do dalszej treści życia.

Traduction

          M. Zbigniew Kubik, mes entrées de commentateur copieux, ont partagé leurs réflexions dans le commentaire Evangile selon p Marc 25 sur l'expérience relation avec un Dieu personnel qui a écrit: Sans mots, pas de pensées, pas de désirs, mais seulement en étant conscient de l'ici et maintenant. D'autres écritures: Elimination des mots, des pensées et de la durée dans la contemplation est le chemin, qui semble être invité chacun de nous.

          M. Zbigniew touché le sujet d'une relation personnelle avec Dieu. Je ne connais pas ou la permission de commenter sur ses mots. Chacun a sa propre sensibilité au Créateur. Je ne peux que partager ma propre expérience.

          Mon expérience de la contemplation sont aléatoires, mais dans les moments de besoin de moi. Durée passive devant Dieu demeure sur. Vient très vite la nécessité d'un contact étroit avec Lui, parler et se toucher presque. Dieu est une forme de personnel et bien qu'il n'y ait pas de contact de sens avec lui, le désir de proximité fonctionne survie névrotique.

          Seulement après une telle contemplation - la prière - une expérience dynamique, je dois un sentiment d'accomplissement. Je me sens entendu par Dieu, plus inspiré de la vie ultérieure contenu.